Καὶ ὅμως θαυμαστὸν εἶναι ὅτι ὑπό τινων ἀναγράφεται ὁ Λεμερσιὲ ἕνεκα τῶν μεταρρυθμιστικῶν του τάσεων ὡς ἀρχηγὸς τῆς νέας σχολῆς, non tantis culpandus virtulibus, ὡς εὐφυῶς ἅμα καὶ εἰρωνικῶς ὑποσημειοῖ κατὰ τὸν Τάκιτον ὁ Demogeot ἐν τῇ Ἱστορίᾳ του τῆς γαλλικῆς γραμματείας.
Ἐκ τῶν ἔργων αὐτοῦ τὰ κατ’ ἐξοχὴν ἐνδιαφέροντα ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας εἶναι τὰ εἰς δύο τεύχη (1824 καὶ 1825) δημοσιευθέντα Ἠρωϊκὰ ᾄσματα [1] ἐμμέτρως μεταφρασθέντα ἐκ τῆς συλλογῆς τῶν δημοτικῶν ᾀσμάτων τοῦ Φωριέλ. Ἐξέλεξε δὲ ὁ ποιητὴς πρὸς ἔμμετρον μετάφρασιν, ὡς αὐτὸς λέγει ἐν τῷ ἑνθουσιώδει ὑπὲρ τοῦ ἑλληνικοῦ ἀγῶνος προλόγῳ, ὃν ἔχει προτάξῃ τοῦ πρώτου τεύχους, ἐκεῖνα τῶν ἑλληνικῶν ᾀσμάτων, ἐν οἷς εἶναι κάλλιον ἀποτετυπωμένα τὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ τὰ πεφημισμένα ὀνόματα τῶν Ἀρματωλῶν καὶ τῶν Κλεφτῶν. Ἐν τῇ συλλογῇ ταύτῃ προτάσσονται ὀκτὼ ᾄσματα διεκτραγῳδοῦντα τὴν καταστροφὴν τῶν Σουλιωτῶν, ὧν ἡ πατρὶς ὑπῆρξεν ἡ πρώτη ἑστία τῆς ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως, τὰ ὁποῖα ἐνέπνευσαν εἰς τὸν ποιητὴν τὰ Voyages en Grèce τοῦ Πουκεβίλ. Ἐκ τοῦ αὐτοῦ δὲ βιβλίου λαβὼν μετέφρασεν ὁ Λεμερσιὲ καὶ τὸν μετὰ τὰ σουλιωτικὰ ᾄσματα hymne funèbre sur Parga, εἰς ὃν ἀκολουθοῦσι τὰ κυρίως ἡρωϊκὰ ᾄσματα τὰ ἐκ τῆς συλλογῆς τοῦ Φωριὲλ ληφθέντα. Μετὰ δὲ τὸ τέλος ἑκάστου ᾄσματος παραθέτει ὁ ποιητὴς ἐπεξηγηματικὴν σημείωσιν.
- ↑ Ἡ ἐπιγραφὴ εἶναι: Chants héroïques des montagnards et matelots Grecs, traduits en vers français par M. Népomucène L. Lemercier, de ľ Institut de France (Académie Française). Paris. Urbain Canel, libraire, Rue Saint-André-des-Arts No 30. Audin, Quai des Augustins No 25. 1824. Καί: Suite des chants héroïques et populaires des soldats et matelots Grecs κτλ. (ὅπως τὸ πρῶτον) 1825. Τὸ δεύτερον τεῦχος δὲν ἠδυνήθην νὰ εὕρω ἐν Ἀθήναις. Τὸ πρῶτον ἔχει ἀναγεγραμμένους ἐν τῷ ἐξωφύλλῳ τοὺς ἐξῆς στίχους·
Ὅποιος τυράννους δὲν ψηφεῖ, — Κ’ ἐλεύθερος ’ς τὸν κόσμον ζῆ. Δόξα, τιμὴ, ζωή του — Εἶν’ μόνον τὸ σπαθί του.
