σμους τῶν γυναικῶν και τας πολυτελεῖς αυτῶν ενδυμασίας, δι’ ἃς τοσοῦτοι σύζυγοι δυστυχεῖς καταστρέφονται δαπανῶντες ὑπερ δύναμιν, και τέλος τας επι τοῦ λιθοστρώτου τῶν ὁδῶν συρομένας σπάθας τῶν στρατιωτικῶν, ὡς εις τοῦτο και μόνον χρησιμευούσας. Ἡ συζήτησις και εξ αρχῆς μεν διεξήγετο πως δριμύλη, δακνώδης δε μάλιστα, αλλα προϊοῦσα παρωξύνθη μέχρις εμπαθοῦς λογομαχίας. Εκεῖ, βλέπω πάλιν το γερόντιον μου ανακράζον, — Σταθῆτε, μη τρέχετε! — Ουδεις ὅμως έδοσεν εις αυτο προσοχήν· ἡ έρις εξηκολούθησεν οξυθυμωτέρα, και μετ’ ολίγον έτι έληξεν εις πρότασιν μονομαχίας, ὅπου την επιοῦσαν ανῃρέθη ἑνος τῶν δύο λογομαχησάντων ἡ ζωή.»
Είτε ἱστόριον τοῦτο, είτε μῦθος, εῖνε πρᾶγμα εκ τῶν συμβαινόντων καθεκάστην. Σταθῆτε λοιπόν, μητρέχωμεν ουδ’ ἡμεῖς.
Τρέχομεν αληθῶς αποδεχόμενοι και κατασπαζόμενοι πᾶν ὅ,τι ἡ Ἑσπερία ανελίσσει προ τῶν οφθαλμῶν ημῶν λαμπυρίζον, ὡς νήπια θαμβούμενα απέναντι πραγμάτων φυκίῳ καὶ νόθῳ κόσμῳ κεκοσμημένων. Πολλα έχει τις περι τουτου να είπῃ, αλλ’ ἅτε γράφων δι’ ἡμερολόγιον επαγγελλόμενον το να τέρψῃ τον αναγνώστην, μᾶλλον η να βυθίσῃ αυτον εις πραγματείας εκ τῶν ἐμβριθεστέρων, θα περιορισθῶ εις τα ευδιαβολώτερα.
Γελῶ βλέπων εις τους τοίχους ανηρτημένα και εις τα τραπέζια τῶν αἰθουσῶν τῆς δεξιώσεως ἐκτεθειμένα παντοῖα και πολυπληθῆ κομψοτεχνήματα, ὧν πολλα φιλοδωροῦνται κατα πᾶσαν πρώτην τοῦ έτους, αντι δαπάνης επαισθητῆς εις τους προσφέροντας, καίτοι ὅλως άχρηστα. Νομίζεις ὅτι εὑρίσκεσαι εις το ῥωποπωλεῖον τοῦ ιουδαίου Μαϊφάρτου, και φοβεῖσαι μη διερχόμενος η μετακινούμενος προξενήσῃς ζημίαν. Ιδου ποῖα πράγματα τῆς Ἑσπερίας προ πάντων μιμούμεθα· τα κουφότερα και επουσιωδέστερα, δαπάνῃ και τῶν μετρίων ἡμῶν πόρων καὶ τῆς ἡμετέρας αναπαύσεως.
Εγίνωσκον οἱ πατέρες ἡμῶν τί εστι δένδρον τῶν Χριστουγέννων; Εισήξαμεν και τοῦτο το φραγκικον έθιμον· καὶ ὑπομονη αν το περιωρίζαμεν εις πεμμάτια ζαχαρόπλαστα και εις οπώρας, αλλ’ αναρτῶμεν και αθυρμάτια αξίας, πλαγγόνας πολυτελεῖς, έλυτρα περιεκτικα πολυτίμων κοσμημάτων, καί, καί.... ὡσανει ὑπερεπλεόνασε και παρ’ ἡμῖν το χρυσίον. Το δε κάκιστον και ασυνείδητον, εἰσήξαμεν και τους χορους τῶν παίδων, οἱονει θέλοντες να ἐκφαυλίσωμεν και αυτους απο τῆς τρυφερᾶς ἡλικίας των· να περισπάσωμεν απ’ αυτῆς τῆς ἡλικίας την διάνοιάν των εις ψυχαγωγίας, ὧν αἱ εντυπώσεις θα πρωτεύσωσι πάσης διδασκαλίας εξάπαντος εις τας ψυχάς των. Φυσικῷ τῷ λόγῳ, τα
