Τοσοῦτον δὲ μετατεθειμένοι οἱ ὅροι τῆς προόδου ὥστε διὰ νὰ συμβουλευθῇς αἴφνης περὶ ἀρχιτεκτονικῆς πρέπει ν’ ἀποταθῇς εἰς τὸν λαχανοπώλην καὶ διὰ νὰ πληροφορηθῇς τὴν ἐξήγησιν κανενὸς μετεωρολογικοῦ φαινομένου πρέπει νὰ καταφύγῃς εἰς ῥάπτην, ἀπαράλλακτα ὅπως, διὰ νὰ γίνης τέλειος δημοκράτης, πρέπει νὰ χρηματίσης πρῶτον ὑπομάγειρος εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τῶν Ἀνακτόρων.
Ἀλλ’ οὐδὲ δύναμαι νά σου ἀπαριθμήσω μίαν πρὸς μίαν τὰς ἀπείρους ἰδιότητας καὶ τὰ ἄπειρα δικαιώματα τὰ ὁποῖα ἕκαστος ἐδὼ αὐτοκέφαλος πολίτης νέμεται. Ἔχει
Ἤθη καὶ ἔθιμα Ῥωμηοῦ. λ. χ. τὸ ἀναφαίρετον
Ἤθη καὶ ἔθιμα Ῥωμηοῦ. δικαίωμα νὰ οὐρῇ εἰς πᾶσαν γωνίαν τοῦ δρόμου, ἐν μέσῃ ὁδῷ ἢ ὑπὸ τὰ παράθυρά σου. Ἀλλὰ καὶ σύ, ἐννοεῖς δικαιοῦσαι, διὰ τῆς ὁμοιπαθητικῆς μεθόδου, νὰ ἐκκενώσῃς κατὰ τῆς κεφαλῆς οἱουδήποτε διαβάτου ἀπὸ τοῦ παραθύρου σου αὐτούσιον τὸ ἀγγεῖον τοῦ κοιτῶνός σου, χωρὶς νὰ ἦσαι ὑποχρεωμένος νὰ τοῦ ζητήσῃς pardon.
Ἐνίοτε ὅμως, χάριν ποικιλίας, ἐνῷ κοιμᾶται ἥσυχος ἐπὶ τῆς κλίνης σου, συνεχίζων τὸν θερινὸν ὕπνον, ὃν σοῦ διαμφισβητοῦν οἱ κώνωπες, αἱ σκνῖπες καὶ οἱ κορέοι,
Νυκτεριναὶ κακουργίαι. αἴφνης ἐνσκήπτουν ὑπὸ τὰ παράθυρά σου συμμορίαι νυκτοβίων κανταδόρων, μὲ μίαν κιθάραν ἀνὰ χεῖρας καὶ μὲ ἓν μαγγανοπήγαδον εἰς τὸν λάρυγγα, δικαιώμενοι νὰ σοῦ ἀφαιρέσουν τὸν ὕπνον καὶ τὴν ἡσυχίαν μέχρι πρωΐας, ὑπὸ τὴν πρόφασιν ὅτι ᾄδουν, ἐνῷ πράγματι ὠρύονται.
Πρὸς τούτοις ἠμπορεῖ ἐλευθέρως νὰ ὑλοτομῇ τὰ δένδρα τῶν ὁδῶν καὶ τῶν πλατειῶν, νὰ θραύῃ τὰ ἑδώλια καὶ τὰς δημοτικὰς κρήνας, νὰ ῥίπτῃ λίθους εἰς τὰ ὑελώματα τῆς οἰκίας σου καὶ ἐν ἀνάγκῃ νὰ μαχαιρόνῃ διαμπὰξ πάντα αὐθάδη τολμῶντα
