προέρχεται ἐκ τῆς ἀλλοδαπῆς. Ἀγαπῶσι τὸ ἄγνωστον, διότι τὸ ἄγνωστον γαργαλίζει πάντοτε τὴν φαντασίαν εὐκολώτερον. Ὅσοι τοὐλάχιστον ξένοι, περιηγηταὶ ἢ λωποδῦται, καταφεύγουσιν ἐδῶ, καταγοητεύονται εὑρίσκοντες πρόχειρα τὰ μέσα τῆς ἀπολαύσεως, καὶ κυλιόμενοι ἐλευθέρως ἀνὰ τὰς ὀδούς, ἀπὸ τὰς ὁποίας ὅμως ὀφείλω νὰ ὁμολογήσω ὅτι δὲν ἐλλείπουσιν οὔτε κόπρανα οὔτε σκύλοι ἀφίμωτοι, οὔτε ἀστυνομικοὶ κλητῆρες. Αἱ κυρίαι μάλιστα, καὶ πρὸ πάντων τῆς ὑψηλῆς ἀριστοκρατίας, τρέφουσιν ἰδιαιτέραν ἀδυναμίαν πρὸς πάντα ξένον, ἔστω καὶ ἄνευ διαβατηρίου ἢ ἐν ἀγνοίᾳ τῆς ἀστυνομίας ἐπισκεπτόμενον τὰς Ἀθήνας. Ἀρκεῖ ὅτι εἶνε ξένος, ὅτι δὲν εἶνε Ἕλλην ἢ τοὐλάχιστον ἐντόπιος. Αἱ κυρίαι τότε σπεύδουν νὰ ἀνοίξωσι μετ’ ἐνθουσιασμοῦ τὰ χείλη, τὴν καρδίαν καὶ τὰς ἀγκάλας, παραδίδοντες εἰς πρώτην μετ’ αὐτοῦ συνάντησιν τὴν προῖκα τῆς κόρης των καὶ τὰ οἰκόσημα τοῦ συζύγου των. Ἐδώ, φίλε μου, φθάνει νὰ ἦσαι ξένος, νὰ γνωρίζῃς ὀλίγα γαλλικὰ καὶ μερικὰς διπλωματικάς ὑποκλίσεις, νὰ πλαστογραφήσῃς τὰ ἐπισκεπτήριά σου δι’ ὀλίγων τίτλων, ν’ ἀγνοῆς κἄπως τὴν ἑλληνικήν, καί σε βεβαιῶ ὅτι τὴν ἐπιοῦσαν θά σε πολιορκήσουν ὅλαι αἱ ἐκλεκταὶ νύμφαι τῶν Ἀθηνῶν.
Ἔπειτα δὲν φαντάζεται τί εἴδους ἀξιοπερίεργον ζῷον εἷνε ὁ νεώτερος Ἕλλην. Οἱ φυσιολόγοι θὰ παρεφρόνουν ἢ θὰ συνέτριβον κατὰ πετρῶν τὸ κρανίον των μὴ δυνάμενοι νὰ τὸν τοποθετήσουν εἰς οὐδεμίαν βαθμίδα τῆς ζῳολογικῆς κλίμακος. Ἐγὼ ὅμως νομίζω ὅτι ὁ Ἕλλην εἷνε κυρίως: ζῷον κοινοβουλευτικόν.
Πρὶν γίνῃ βουλευτής. Βουλεύεται κοινῇ περὶ πάντων καὶ ἰδίως περὶ τῶν κοινῶν. Ἕκαστος πολίτης γεννᾶται ἐδὼ ἀπὸ κοιλίας μητρὸς τοὐλάχιστον μὲ τὰ προσόντα τοῦ Ὑπουργοῦ τῆς Παιδείας. Ἡ φύσις λ.χ. τὸν προικίζει μὲ στιβαροὺς βραχίονας διὰ νὰ σκάπτῃ τὴν γῆν. Ἀλλ’ αἴφνης μίαν πρωΐαν ἐγείρεται, τρίβει χασμώμενος τοὺς ὀφθαλμούς, ῥίπτει μακρὰν τὴν ἀξίνην καὶ τὰ τσαρούχια του, δανείζεται μίαν ῥεδιγκόταν καὶ ἕνα ὑψηλὸν πῖλον, καὶ ἐνσκή-
