ἄλλους, ἐγὼ ζῶ καὶ δι’ ἐμαυτόν. Δὲν εἶμαι ποιητής, εἶμαι δικηγόρος.
Ἀλλὰ τί νὰ σοὶ εἴπω, φίλτατε Σκόκε. Μοὶ ἐπέρχεται ὑποψία τις, ἣν δὲν ὀκνῶ νὰ σοὶ ἀνακοινώσω. Ὑποπτεύω ὅτι εἶμαι ἢ τοὐλάχιστον γίνομαι — πρὸς σὲ μόνον τὸ λέγω — καὶ ἄκων ποιητής. Καὶ τίς τῶν ἀνθρώπων δὲν προσβάλλεται ὑπὸ τῆς νόσου ταύτης, τὴν ὁποίαν, ὡς φαίνεται, οὐδὲν ἄλλο μᾶλλον, τῆς νυκτὸς καὶ τῶν ἀστέρων τρέφει καὶ ὑποθάλπει.
Ναὶ ἦμαι ποιητὴς καὶ ἐγώ. Μοὶ τὸ λέγει, μοὶ τὸ ἐπιβάλλει διὰ τῆς ἀφώνου γλώσσης τῆς νυκτὸς ἡ γαλήνη, ὁ μαρμαίρων ἐκεῖνος ἀστήρ, ἡ ὠχρὰ ἐκείνη σελήνη. Ἀλλὰ τίνος εἴδους ποίησις εἶνε αὕτη; Οὔτε στίχους ἔχει, οὔτε ῥυθμούς, οὔτε γλῶσσαν. Στίχους δὲν ἔχει. Τί τοὺς θέλει; Οἱ στίχοι εἶνε ὑλικὸν βαναυσούργημα καὶ ἡ ποίησις, ἥτις τὴν ὥραν ταύτην τὴν ψυχήν μου πληροῖ, τὸ αἰσθάνομαι, εἷνί τι ἄϋλον. Ῥυθμοὺς δὲν ἔχει· τί τοὺς θέλει; Ἡ τῆς ὥρας ταύτης ποίησις ἀπορρέει ἐξ αὐτῆς τῆς πηγῆς τῆς ἁρμονίας. Γλῶσσαν δὲν ἔχει· ἐὰν εἶχε γλῶσσαν δὲν θὰ ἦτο ποίησις. Ἡ γλῶσσα σύγκειται ἐκ λέξεων, αἱ δὲ λέξεις παριστῶσι γνωστὰς ἐννοίας, ἀλλ’ ἡ ἐν λόγῳ ποίησις ἀποῤῥέει ἐκ τοῦ Ἀγνώστου. Ὤ! ὅστις δὲν εὑρέθη ἐν τῇ θέσει ταύτῃ καὶ ὑπὸ τὰς ἐμπνεύσεις τῆς πέραν τοῦ μεσονυκτίου γαλήνης, δὲν ἐννοεῖ τί πρὸς αὐτὸν λαλῶ καὶ ἴσως ὑπολαμβάνει τοὺς λόγους μου, ὡς ληρήματα παραπαιούσης φαντασίας. Ἀλλ’ ἐγώ, ὅστις δὲν ἀναπνέω τὴν ὥραν ταύτην τὴν ἀκάθαρτον καὶ φλογερὰν πνοὴν τῶν παθῶν, δὲν βλέπω πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν μου χαροποιοὺς πίνακας καὶ ἐν αὐτοῖς ἐστεμμένον τὸν φαιδρὸν τοῦ οἴνου θεόν, οὐδὲ γοητευτικὰς θεωρίας περικεκαλυμμένας διὰ τῶν ἀνθέων τῆς πλαστουργίας, ἀλλ’ ἀκούω ἀνωτέρας ἀληθείας κατερχομένας ἀπὸ τῆς αἰωνιότητος τοὺς κόλπους εἰς τὴν ψυχήν μου διὰ τοῦ διαστήματος αὐτοῦ ἐν ᾧ βλέπω τρέχοντα τὰ ἄστρα, διαβεβαιῶ ὅτι ἐδῶ τὴν ὥραν ταύτην δὲν συνδιαλέγεται ἢ ὁ Θεὸς καὶ τὸ λογικόν! Ὅτι δ’ ὀφείλομεν νὰ σπουδάσωμεν ὑπάρχον ἐν τῷ βάθει ἡμῶν αὐτῶν, θὰ τὸ σπουδάσωμεν τὴν ὥραν ταύτην διότι κατ’ αὐτὴν καὶ μόνην καταβαίνουσα ἡ ψυχὴ εἰς τὸ βάθος τοῦτο, ἀναβαίνει ἐπὶ τοῦ θρόνου τῆς συνειδήσεως, ἑδρεύει ἐν αὐτῇ ὡς ἀπόλυτος κυριάρχης καὶ ἐν τῷ μέσῳ τῶν συμβούλων αὐτῆς σταθμίζει τὸ παρελθὸν καὶ προετοιμάζει τὸ μέλλον.
