(Directoire) καὶ ἐμὲ καὶ τὸν Κάρολον [τὸν ἀδελφόν του] ὅτι εἴμεθα ἐχθροὶ τῆς δημοκρατίας καὶ ὅτι ἠρνήθην νὰ ὑπογράψω τὴν πρὸς τὸ Ἐκτελεστικὸν Διευθυντήριον ἀναφορὰν τῆς μοίρας τῆς Ἀνατολῆς… Καὶ αὐτὸς ὁ Βοναπάρτης ἀνεγνώρισε τὴν συκοφαντίαν καὶ ἔχομεν πολλάς ἐλπίδας ἐπὶ τὴν προστασίαν του κατὰ τὴν περίστασίν μας ταύτην....»
Ὁ ἄνανδρος καὶ ταπεινὸς ῥᾳδιοῦργος εἷναι, ὡς φαίνεται ἐκ τῆς τρίτης ἐπιστολῆς τοῦ d’Arbois (πρὸς τὸν ἀδελφόν του Κάρολον), ἀξιωματικός τις καλούμενος Godart, ὅστις εἶχεν ἐπιδώσῃ τακτικὴν καταγγελίαν τῷ ἀρχιστρατήγῳ κατὰ τῶν δύο ἀδελφῶν d’Arbois. Τὰ περὶ τῶν ἐν Κερκύρᾳ βιαιοπραγιῶν τούτου τοῦ Godart εἶναι καθ’ ὅσον ἠξεύρομεν ἄγνωστα.
Σ. Κ. Σακελλαροπουλοσ
— Κ’ ἐγὼ σᾶς λέγω ὅτι ἡ εὐτυχία δὲν εἷνε τόσον ἄφθονος εἰς τὸν κόσμον ὥστε ν’ ἀρκῇ δι’ ὅλους! ἐφώνει ἐντὸς τοῦ καφενείου τῆς «Νέας Ἑλλάδος», ὁ τελειόφοιτος τῆς νομικῆς Κονδύλης, ὅστις ἔγραφε καὶ στίχους, ὡς ὅλοι σχεδὸν οἱ φοιτηταὶ τῆς νομικῆς. Ἡ εὐτυχία δὲν ὁμοιάζει μὲ τὸν ἀτμοσφαιρικὸν ἀέρα, τὸν ὁποῖον δυνάμεθα ν’ ἀναπνέωμεν ὅλοι χωρὶς οἱ πνεύμονες τοῦ ἑνὸς νὰ κλέπτωσι τὸ μερίδιον τοῦ ἄλλου· δὲν ὁμοιάζει μὲ τὴν θάλασσαν εἰς τὴν ὁποίαν ὑπάρχει ἔκτασις δι’ ὅλους; καὶ διὰ τοὺς ὑπερωκεανείους σιδηροῦς ὄγκους τῶν ἀντιπόδων καὶ διὰ τὰ κότερα τῶν νήσων μας. Ἀλλὰ, καὶ πάλιν, φαντάσθητε τρώγλην ἀνθρακωρυχείου καταχωσθέντος, ὅπου ἐτάφησαν πέντε ἓξ ἐργάται, τείνοντες ἐναγωνίως τὸ οὖς ὅπως
