ν τῇ Revue Critique τῆς 28 Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους τούτου ἐπιμελείᾳ εὐλαβοῦς συγγενικῆς χειρὸς ἐδημοσιεύθησαν πέντε ἐπιστολαὶ τοῦ γάλλου στρατηγοῦ Ἱωσὴφ Λουδοβίκου d’Arbois de Joubainville, δύο ἐκ τῶν ὁποίων ἔχουσί τινα ἀναφορὰν πρὸς τὴν ἱστορίαν τῆς Κερκύρας ἐπὶ τῆς γαλλικῆς κατοχῆς.
Ὁ στρατηγὸς d’Arbois γεννηθεὶς κατὰ τὸ 1764 καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸ στρατιωτικὸν στάδιον, δὲν ἔκρινε πρέπον νὰ μεταναστεύσῃ ἅμα τῇ ἐκρήξει τῆς ἐπαναστάσεως ἂν καὶ ἀνῆκεν εἰς τὴν τάξιν τῶν εὐγενῶν, παρὰ τῆς ἐπαναστάσεως μάλιστα ἔτυχεν ἀνελπίστου προαγωγῆς μέχρι τοῦ ἔτους 1793, ὅτε διὰ τὴν τότε ἐπικρατοῦσαν τρομοκρατίαν ἀφῃρέθη τὸν βαθμόν του ὡς ὕποπτος, ἐν ᾧ λαμπρὰς προσέφερεν ὑπηρεσίας ἐν τῷ στρατῷ τοῦ Βορρᾶ ὑπὸ τὸν στρατηγὸν Dampierre. Μετὰ δύο ἔτη ἀνέκτησε πάλιν τὸν βαθμὸν τοῦ λοχαγοῦ καὶ ἐστάλη εἰς τὸν στρατὸν τῆς Ἰταλίας, οὗτινος ὁ ἀρχιστράτηγος, ὁ Βοναπάρτης, προβιβάσας αὐτὸν εἰς ταγματάρχην τὸν ἐκάλεσεν εἰς τὸ στρατηγεῖον καὶ τὸν προσέταξε νὰ συνοδεύσῃ εἰς τὴν Κέρκυραν τῇ 7 λειμωνίου, τοῦ ἔτους ε′ ἤτοι τῇ 26 Μαΐου 1797, ὡς ὑπασπιστὴς, τὸν ἀντιστράτηγον Γεντίλην, ὅστις μετὰ τὴν ὑπὸ τοῦ Βοναπάρτου κατάλυσιν τῆς Βενετικῆς Πολιτείας προσορμισθεὶς μετὰ ἕνα περίπου μῆνα ἐπὶ κεφαλῆς χιλίων πεντακοσίων γάλλων στρατιωτῶν εἰς Κέρκυραν ἐλάμβανε κατοχὴν τῆς νήσου ἀνηκούσης ἕως τότε εἰς τὰς Βενετικὰς κτήσεις. Διορισθεὶς δὲ ἀρχηγὸς τοῦ ἐπιτελείου τοῦ στρατοῦ τῆς κατοχῆς ἔγεινεν ἐπί τινα χρόνον διοικητὴς τῆς Κερκύρας, προσωρινῶς ἀναπληρῶν τὸν διὰ τὰς τότε περιστάσεις ἀναγκα-
