Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1888 - 243.jpg

243

---

εἰς ἄλλας χώρας διὰ τροφὴν ἢ ἀσφάλειαν. Πολλὰ γένη ἐξώσθησαν τοῦ πατρῴου ἐδάφους ὑπὸ τῶν ἀντιπάλων γενῶν· ἄλλα ἔφυγον τοὺς κινδύνους τῶν οἰκογενειακῶν ἀντεκδικήσεων· καὶ τὸ πολυάριθμον γένος τῶν Στεφανοπούλων, διωκόμενον ὑπὸ τοῦ φιλεκδίκου Γερακάρη, μετῴκησεν ἔκτοτε εἰς Κορσικήν. Πολλαὶ ἐπιφανεῖς οἰκογένειαι, φεύγουσαι τὰ δεινὰ τῆς πενίας καὶ τῆς ἀναρχίας, ἀπῆλθον εἰς Ἑπτάνησον καὶ πλεῖστοι πένητες ἐπεζήτησαν αὐτόθι ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς Βενετικῆς ἐξουσίας τὸν ἄρτον, ἢ τὴν εὐπορίαν. Τοιούτῳ δὲ τρόπῳ ὁ πρώην μέγας πληθυσμὸς περιεστάλη εἰς ἑκατὸν δέκα ἑπτὰ μόνον χωρία, κατὰ τοῦ Νήφου τὴν χωρογραφίαν, καὶ οἱ Μανιᾶται, ἀνίκανοι νὰ ἐπιχειρήσωσι πλέον διὰ τὸ εὐάριθμον γενναῖα τολμήματα, ἐξαγριωθέντες βαθμηδὸν ὑπὸ τῆς ἀμαθείας, τῶν στερήσεων καὶ τοῦ πολεμικοῦ βίου, ἐτράπησαν ἐπὶ τὴν πειρατείαν καὶ ἐξετραχηλίσθησαν εἰς τὰς ἀνθρωποθυσίας τῶν οἰκογενειακῶν ἀντεκδικήσεων. Ἡ τροφὴ καὶ τὸ λάφυρον ἀνεζητήθησαν ἐνόπλῳ χειρὶ κατὰ ξηρὰν καὶ θάλασσαν! Οἱ Μανιᾶται ἐπλήρωσαν τὰ πελάγη παρατόλμων πειρατῶν, ἡ κώμη τοῦ Βοιτύλου μετεβλήθη εἰς μικρόν Ἀλγέριον, καὶ τὰ πειρατικὰ πλοῖα, ἀπὸ τοῦ Ταινάρου ἐκπλέοντα, ἐνέπλησαν πολλάκις τρόμου καὶ φρίκης τοὺς Τούρκους, πολιορκοῦντας τὸν Χάνδακα. Τὰ δὲ πεδία τῆς Μάνης μετεβλήθησαν εἰς πεδία μαχῶν, καὶ τὰ γένη, ἀνεξάρτητα διάγοντα βίον, διετέλουν εἰς πολέμους κατ’ ἀλλήλων συνεχεῖς. Αἱ διαφοραὶ καὶ αἱ οἰκογενειακαὶ ἔριδες κατέληγον πάντοτε εἰς ῥῆξιν ἔνοπλον· τὸ αἷμα ἀπῄτει αἷμα, ὁ φόνος ἐγέννα φόνους, καὶ οἱ ἄνδρες κεκλεισμένοι σχεδὸν διαρκῶς εἰς οἰκογενειακὰ φρούρια καὶ πύργους φοβερούς, ἠγωνίζοντο ἐκεῖθεν ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας καὶ τῆς τιμῆς τῶν ἰδίων γενῶν. Οὐδὲν δὲ ἠδυνήθησαν πρὸς περιστολὴν τῆς ἀγρίας ταύτης ἀναρχίας οἱ μέρη τινὰ τῆς Μάνης φιλικῶς μᾶλλον κατασχόντες Βενετοί, καὶ ὁ Μπέης ἔπειτα ψιλὴν μόνον ἤσκησεν ἐπὶ τῶν ἀτιθάσσων γενῶν ἐπικυριαρχίαν. Οὗτος ἐπεφάνη μόνον ἐν Μάνῃ κατὰ τὸ πρῶτον ἥμισυ τοῦ 18ου αἰῶνος. Ὁ ἰσχυρὸς Ζανετάκης Κουτήφαρις ἀνεγνώρισε πρῶτος ἐξ ἀνάγκης, ἢ φιλοδοξίας, τὴν ἐπικυριαρχίαν τῆς Πύλης καὶ ἐδέχθη παρὰ τοῦ Σουλτάνου τὸ καφτάνιον τοῦ Μπέη· οἱ δὲ Μανιᾶται ἐν ἀρχῇ ἀντέστησαν κατὰ τοῦ αἴσχους τούτου τῆς Λακωνικῆς ἐλευθερίας, καὶ ὁ τοῦ Ζυ-