κλητῆρος καὶ ἐκλείσθη εἰς τὸ κρατητήριον, ὅπου μετὰ τρίωρον περίπου μαρτυρολόγιον, δυνάμενον νὰ ἀνοίξῃ μίαν θέσιν εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἄλλην μίαν εἰς τὸ ἑορτολόγιον τοῦ Καζαμία, ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν μὲ ἀρκετὰ ἀνεξαλείπτους ἐντυπώσεις ἐπὶ τῆς μνήμης καὶ τῶν πλευρῶν του.
Τὴν δείλην μετέβη μετὰ τοῦ δικηγόρου εἰς τὸ γραφεῖον τῆς Εἰσαγγελίας. Ὁ δικηγόρος τὸν ἀφῆκεν εἰς τὸν προθάλαμον διὰ νὰ ὁμιλήσῃ μόνος τῷ εἰσαγγελεῖ, παρ’ οὗ ὅμως ἐζήτησε πληροφορίας δι’ ἄλλην ὑπόθεσίν του, ἐξελθὼν δὲ ἐβεβαίωσε τὸν πελάτην του, ὅτι ἡ δουλειὰ θὰ ἐνεργηθῇ δραστηρίως καὶ ὁδηγήσας αὐτὸν εἰς τὴν θύραν τοῦ γραφείου τῶν κατωτέρων ὑπαλλήλων διὰ νὰ ἐγχειρίσῃ τὴν μήνυσιν ἀπῆλθεν. Ὁ Τόσκας εἰσῆλθεν, ἐχρειάσθη δὲ μία ὁλόκληρος ὥρα, ἕως οὗ ὁ ἁρμόδιος ὑπάλληλος ἀναγνώσῃ τὴν ἐφημερίδα καὶ εὐαρεστηθῇ νὰ παραλάβῃ τὴν μήνυσιν, τὴν ὁποίαν καὶ ἐξησφάλισεν εἰς τὸν ὑπὸ τὴν τράπεζαν κάλαθον.
Ὑπελείπετο ὁ ἀνακριτὴς, δι’ ὃν ἀνησύχει πολὺ ὁ γέρων Τόσκας. Παρῆλθεν ὅμως ἑβδομὰς ὁλόκληρος, καθ’ ἣν ἔπασχε καὶ ἐμαστίζετο πολυειδῶς ἐν μέσῳ τῆς ἀνεπτυγμένης κοινωνίας, ἕως οὗ κατορθώσῃ νὰ ἴδῃ τὸν κ. ἀνακριτήν. Μετέβη ἀμέσως εἰς τὸ ἀνακριτικὸν γραφεῖον, ἀλλ’ ἔμαθεν ἐκεῖ, ὅτι ὁ ἀνακριτὴς ἐργάζεται κατ’ οἶκον. Ἔτρεξεν ἐκεῖ τὴν ἐπιοῦσαν, ἀλλὰ τῷ εἶπον, ὅτι κοιμᾶται. Ἐπανῆλθεν, ἀλλὰ δὲν ἦτον ἐκεῖ. Ἐπιστρέφει τὴν μεσημβρίαν, ἀλλ’ ἔτρωγεν. Πηγαίνει τὴν δείλην, ἀλλ’ ὁ κ. ἀνακριτὴς εἶχεν ἐξέλθει εἰς περίπατον. Ἐπανέρχεται τὴν ἐπαύριον, ἀλλὰ δὲν εἶχε καιρὸν ὁ κ. ἀνακριτής. Ἦτο πολὺ ἁβροδίαιτος ὁ κ. ἀνακριτής, νέος δέ, ὀνειροπόλος καὶ ἄνευ οἰκογενείας, ὥστε δὲν ἦτον εὔκολον νὰ εὕρῃ καιρὸν ἕνας γέρων Τόσκας νὰ τὸν ἀπασχολήσῃ. Ἐπὶ τέλους, ἀπαυδήσας ἀπεφάσισεν ἡμέραν τινα νὰ μεταβῆ εἰς τὴν οἰκίαν του ἀπὸ τῆς μεσημβρίας καὶ τὸν ἀναμένῃ, ἕως οὗ ἐξυπνήσῃ, διότι ἦτον ἀδύνατον νὰ θυσιάσῃ τὸν μεσημβρινὸν ὕπνον του ὁ κύριος ἀνακριτὴς δι’ οἱανδήποτε ὑπόθεσιν. Ἐκάθησε λοιπὸν εἰς τὸ μαγειρεῖον μετὰ τοῦ ὑπηρέτου, ὅστις, ἕως οὗ λάβῃ τὸν κόπον καὶ ἐξυπνήσῃ ὁ κ. ἀνακριτὴς, ἐθεώρησε καλὸν νὰ ἐμπιστευθῇ εἰς τὸν Τόσκαν τὸ πλύσιμον τῶν πιάτων, τὸ σάρωμα τῆς κουζίνας καὶ ὅ,τι ἄλλο πρόχειρον ἔργον…
