ται δὲ καὶ εἰς τὸ λιτῶς ζῆν καὶ ταξειδεύουν ἀγγλικῷ τῷ τρόπῳ μὲ ὀλίγα bagages· τί λέγω; γίνονται εἶδος κοχλιῶν συρόντων μεθ’ ἑαυτῶν τὰ καυκία των· κατορθώνουσιν ἐκεῖνο, ὅπερ πολλοὶ θεωρούμενοι παλαβοὶ Ἄγγλοι καὶ Γερμανοὶ ἐπιδιώκουσιν, ἤτοι τὸ «περιηγεῖσθαι ἐν Ἑλλάδι,» περὶ οὗ ἐσχάτως μάλιστα ὁ ἀκάματος Ἔγγελ μακρὸν ἐποιήσατο ἀνάγνωσμα ἐν τῇ Ὁδοιπορικῇ Ἑταιρίᾳ τοῦ Βερολίνου, προσπαθήσας ν’ ἀποδείξῃ, ὅτι εἷνε μία τῶν τερπνοτέρων ἀπολαύσεων καὶ διασκεδάσεων, κλπ. Τώρα μάλιστα μὲ τοὺς συχνοὺς διορισμοὺς δικαστικῶν ἀντιπροσώπων, δὲν ὑπάρχει δικαστής, εἰρηνοδίκης, δικηγόρος καὶ ὑπάλληλος τῆς διοικητικῆς ἀρχῆς μὴ τελειοποιούμενος εἰς τὴν τοπογραφίαν ἢ γεωγραφίαν τῆς Ἑλλάδος καὶ δοκιμάζων τὸν βίον τοῦ πλάνητος ὑπαλλήλου.
Εἰς τοιαύτας περιηγήσεις ὀφείλουν πολλοὶ πολλὰς γνώσεις ἠθῶν καὶ τόπων καὶ θὰ ἦτο εὐχῆς ἔργον ἡ δημοσίευσις τῶν ἐντυπώσεών των. Ἐγὼ τοὐλάχιστον συλλέγων ἐπιμελῶς πολλὰ ἀνέκδοτα τῶν ἀκουσίων τούτων περιηγητῶν, ἐλπίζω νὰ φανῶ εἰς τὴν νέαν γενεὰν κἄπως χρήσιμος ἡμέραν τινα διὰ τῆς δημοσιεύσεως τῆς Ὀδυσσείας τῶν μεταθετῶν ὑπαλλήλων, ὅπως ἀκούῃ αὕτη διορισμὸν δημ. ὑπαλλήλου μετ’ ὀλιγωτέρου ἐνθουσιασμοῦ. Εἰς τὴν ὑπερδεκαετῆ δὲ ἀκουσίαν περιήγησιν μου ὀφείλω ἀπειρίαν σημειώσεων παντοειδῶν, ὧν συχνὰς βλέπεις ἀπό τινων ἐτῶν εἰς τὰ ἀθηναϊκὰ ἡμερολόγια· αἱ ἑξῆς ὅμως σημειώσεις ἀφορῶσιν οὐχὶ εἰς περιπετείας τοιαύτας, ἀλλ’ εἰς ἀνακάλυψιν γενομένην εἰς τὸ τελευταῖόν μου ταξείδιον βιβλίου μοναδικοῦ ἐν Ἑλλάδι εἰς τὸ εἶδός του, εὑρισκομένου ἐν Λευκάδι, ἤτοι τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Μεγαγιάννη, οὗτινος ἀληθῶς χίλιοι εἰσὶν οἱ collaborateurs.
Βεβαίως οὔτε τὸ βιβλίον τοῦ κ. Μεγαγιάννη σοὶ εἷνε γνωστὸν, οὔτε αὐτὸς οὗτος· ἀμφότερα ὅμως ταῦτα εὑρίσκονται ἐν Λευκάδι, ἥτις μὲ ὅλην τὴν λευκότητα τοῦ ὀνόματός της εἷνε γνωστὴ εἰς τοὺς πολλοὺς ὡς ἁγία Μαύρα, ὄνομα, ὅπερ μὲ ὅλην τὴν μαυρίλλαν του τόσον ἐκόλλησεν εἰς τὸ τῆς Λευκάδος, ὥστε ἐπεσκίασε τοῦτο παρὰ τοῖς Εὐρωπαίοις. Ἐπειδὴ δὲ οὔτε ἡ Λευκὰς ἴσως, ἡ φημισθεῖσα πατρὶς τοῦ ποιητοῦ τῶν Μνημοσύνων, εἰς
