| δισύλλαβοι | Ἴαμβος, | ∪– (Θεὸς, ψυχή). | |
| Τροχαῖος, | –∪ (Ἔρως, τύχη). | ||
| τρισύλλαβοι | ἀνάπαιστος, | ∪∪– (εὐτυχὴς, ἀγαπῶ). | |
| δάκτυλος, | –∪∪ (ἔρχομαι, δάκτυλος). | ||
| ἀμφίβραχυς, | ∪–∪ (ἀνάγκη, πλανῶμαι). |
Οὗτοι εἰσὶν οἱ κυριώτεροι ἐν χρήσει εἰς τὴν συνήθη ἡμῶν ποίησιν· τὰ δ’ ἐκκλησιαστικὰ τροπάρια, καὶ αἰ ἀπομιμήσεις τῶν ἀρχαίων χορικῶν, ἐπιδέχονται τὴν χρῆσιν καὶ τῶν ἄλλων παρὰ τοῖς ἀρχαίοις γνωστῶν ποικιλωτέρων ποδῶν, ὡς τοῦ χοριάμβου, τοῦ προκελευσματικοῦ, τῶν Ἰωνικῶν, τῶν παιόνων, κλ.
Ἐκ τῶν μνημονευθέντων, οἱ ἴαμβοι καὶ οἱ τροχαῖοι μετροῦνται παρ’ ἡμῖν, ὡς ἐμετροῦντο καὶ παρὰ τοῖς ἀρχαίοις, κατὰ διποδίαν, ὅπερ δηλοῖ ὅτι ἐκ δύω ἀλλεπαλλήλων ἰάμβων ἢ τροχαίων ὁ εἷς μόνον τρέπει ἀναγκαίως νὰ εἶναι ἴαμβος ἢ τροχαῖος, ὁ δ’ ἄλλος δύναται νὰ συνίσταται ἐκ μόνον δύω βραχειῶν (ἀτόνων) συλλαβῶν, νὰ ᾖ πυῤῥίχιος (∪∪), ὡς ἔλεγον οἱ ἀρχαῖοι· οὕτως ἰαμβικὴ διποδία ἐστὶν οὐ μόνον τὸ πολὺς λαός, καθὼς φανῇ (∪–∪–), ἀλλὰ καὶ τὸ εἰς τὸ καλόν, παρατηρῶ (∪∪∪–), πανσέληνος, διέρχεται (∪–∪∪)· τροχαϊκὴ δὲ οὐ μόνον τὸ ὅλην νύκτα, μὴ νομίσῃς (–∪–∪), ἀλλὰ καὶ τὸ αἰωνίως, Ἀφροδίτη (∪∪–∪), ὅταν ἀνα|τέλῃ (–∪∪∪).
Τὸν πυῤῥίχιον μάλιστα δύναται ν’ ἀντικαθιστᾷ καὶ ὁ τῷ μέτρῳ ἀντίθετος ποῦς, ἤτοι ἐν τῇ ἰαμβικῇ διποδίᾳ ὁ τροχαῖος, ἐν τῇ τροχαϊκῇ ὁ ἴαμβος· ἀλλὰ τότε πρέπει ἀφεύκτως ὁ χαρακτηρίζων τὸ μέτρον ποῦς νὰ εἷναι ὁ δεύτερος, πρῶτος δὲ ὁ τούτῳ ἀντίθετος· οἷον ἐν ἰαμβικῇ διποδίᾳ· στῆθι μακράν· μὴ προχωρῇς (–∪∪–|–∪∪–)· λάμπει τὸ ἄστρον τῆς νυκτὸς (–∪∪–|∪∪∪–)· ἐν τροχαϊκῇ δέ· χρυσοῖ στίλβουν οἱ ἀστέρες (∪––∪|∪∪–∪)· ὁ μὲν ἦλθεν, ὁ δὲ φεύγει (∪––∪|∪––∪).
Ἐν βραχειῶν δὲ συνεχείᾳ, καὶ ἡ μετρικὴ θέσις συλλαβῆς ἀρκεῖ ἵνα δώσῃ αὐτῇ ποιόν τινα τόνον συμπληροῦντα τὸ
