ἐπιτρέπει νὰ συνέλθουν ἐπὶ τὸ αὐτὸ πλειότεροι τοῦ ἑνὸς πολῖται διὰ νὰ ἐκλέξουν ἕνα ἀντιπρόσωπον. Ἂν εὑρεθοῦν τρεῖς οἱ ἐκλογεῖς, ἐξάπαντος οἱ ἐκλέξιμοι θὰ ἦνε τέσσαρες. Αὐτὴ εἶνε ἡ ἀναλογία. Κἄπως ἀντιστρόφως ἀνάλογος, ὡς λέγουν οἱ μαθηματικοί.
Δυνάμεθα μάλιστα νὰ εἴπωμεν ἀνερυθριάστως ὅτι εἰς πᾶσαν, δημοτικὴν ἰδίως, ἐκλογὴν ἡ μισὴ Ἑλλὰς τίθεται… ὑπὸ τὰς κάλπας, ἀφοῦ τὰ 5/4, τοὐλάχιστον τῶν κατοίκων εἶνε ὑποψήφιοι δήμαρχοι, πάρεδροι, σύμβουλοι καὶ δὲν ἐνθυμούμεθα τὶ ἄλλο ἀκόμη.
Θὰ ἔλθῃ μάλιστα εὐδαίμων ἐποχὴ, καθ’ ἣν ἕκαστος ἐλεύθερος πολίτης θὰ ἐκθέτῃ καὶ τὴν ἐκλογικήν του κάλπην, οὕτως ὥστε, μεταβαλλομένων ὅλων τῶν ἐκλογέων εἰς ἐκλεξίμους, ἡ κυβέρνησις θ’ ἀναγκάζηται νὰ προμηθεύηται ἐγκαίρως ἑκάστοτε φορτία ψηφοφόρων ἐκ Τεχεράνης ἢ Μαγαδασκάρ.
Καὶ δὲν ἀφθονοῦν οἱ ὑποψήφιοι καθ’ ὡρισμένας ὥρας τοῦ ἔτους, ὡς λ. χ. αἱ ἀκρίδες, αἱ σκνῖπες, οἱ ἠθοποιοὶ, οἱ βάτραχοι, αἱ ἀναθυμιάσεις, ὁ κοιλιακὸς τύφος καὶ οἱ κορέοι, ἐμφανιζόμενοι μόνον κατὰ τὸ θέρος.
Τοὐναντίον οἱ ὑποψήφιοι ἀναδίδονται δι’ ὅλου τοῦ ἔτους ἀπὸ πάσης γωνίας τῆς συνταγματικῆς Ἑλλάδος, ἀπὸ τοῦ δήμου Ἀνάφης μέχρι τοῦ δήμου Κωθωνίων.
Διὰ νὰ ἐξεικονίσωμεν συλλήβδην ὅλον τὸ ἀνώνυμον ἄθροισμα τῶν ἐν Ἑλλάδι ὑποψηφίων ἀρκεῖ νὰ δώσωμεν τὴν εἰκόνα ἑνὸς ἐξ αὐτῶν, ἀπαράλλακτα ὅπως, διὰ νὰ λάβητε ἰδέαν αἴφνης περὶ τῆς ὁμοταξίας τῶν βουβάλων, δὲν ἔχετε ἢ νὰ περιεργασθῆτε ἕνα μόνον βούβαλον. Ὁ τύπος κατ’ οὐσίαν εἶνε ὁ αὐτός. Παραλλάσσει ἐν ταῖς λεπτομερείαις. Οἱ ὄνοι, ἐπὶ παραδείγματι, δυνατὸν νὰ ἦνε μαῦροι ἢ ἄσπροι, ἀλλ’ ἐξάπαντος ἔχουν τέσσαρας πόδας καὶ μακρὰ τὰ ὦτα. Λαμβάνομεν λοιπὸν ἕνα ἐξ αὐτῶν ἐκ τοῦ ζῳολογικοῦ κήπου τῆς πρωτευούσης, καὶ ἐν τῷ προσώπῳ αὐτοῦ θὰ ἔχητε τὴν εἰκόνα ὁλοκλήρου τοῦ εἴδους.
Τί ὄνομα νὰ δώσωμεν εἰς τὴν ἀνωνυμίαν; Ἀλλ’ ἀδιάφορον. Ἀφοῦ δίδουν τὰ τρυφερώτερα ὀνόματα εἰς τὰ κυνάρια καὶ τὰ ἄλογα, ἃς τῷ δώσωμεν καὶ ἡμεῖς ἕν.
