θρίαμβόν του, περιέγραψε τὸ ἱστορικὸν τῆς συναντήσεως καὶ ἐὰν δὲν ἔδωκε τὸ ὄνομά του εἰς τὸ νέον τοῦτο ἡφαίστειον τὸ ἔπραξεν ἐκ λεπτῆς διακρίσεως ἀνθρώπου πεπεισμένου ὅτι ἄλλοι θὰ ἐκπληρώσωσι τὸ καθῆκον τοῦτο.
Ἀλλὰ ὁ θρίαμβος οὗτος δὲν ἤρκει. Μετὰ τὴν ἱκανοποίησιν τῆς ἐπιστημονικῆς φιλαυτίας του, εἵπετο ἡ ἐθνικὴ φιλαυτία τὴν ὁποίαν πᾶς γνήσιος Ἄγγλος δὲν δύναται νὰ λησμονήσῃ ὅσῳ σοφὸς καὶ ἂν ἦναι. Ἡ νῆσος αὕτη, προφανῶς, δὲν ἀνῆκεν εἰς κανένα. Κατὰ τὸν πανάρχαιον λοιπὸν καὶ φυσικὸν νόμον τοῦ πρώτου καταλαβόντος, ἡ νῆσος αὕτη ἔπρεπε νὰ περιέλθῃ εἰς τὴν Ἀγγλίαν καὶ ν’ ἀποτελέσῃ ἐν τῷ μέλλοντι μέρος τῶν Βρεττανικῶν κτήσεων. Πλήρης ἐνθουσιασμοῦ ἐκ τῆς ἀποφασιστικῆς ταύτης ἰδέας, ἔστρεψε τὸν οἴακα καὶ ἔλαβε τὴν διεύθυνσιν τοῦ νησιδίου μὲ τὴν πεποίθησιν ὅτι ἐπὶ τῆς πλεούσης ἐκείνης Πομπηΐας θὰ εὑρίσκετο μέρος ἀρκετὸν διὰ νὰ στήσῃ ἀκινδύνως τὴν σημαίαν τῆς βασιλίδος τῶν θαλασσῶν. Ἀλλ’ ἡ ἀπόστασις δὲν ἦτο μικρά. Ἔδειξεν εἰς τὸν ἀξιωματικὸν τῆς ὑπηρεσίας τὸ σημεῖον εἰς τὸ ὁποῖον ἔπρεπε νὰ τὸν ὁδηγήσῃ καὶ μέχρις οὗ φθάσωσιν ἐκεῖ ἔκλεισε τοὺς ὀφθαλμούς, ἀπηυδημένος ἐκ τῶν συγκινήσεων τῆς ἡμέρας.
Ὁ ὕπνος ὅμως τοῦ εὐτυχοῦς πλοιάρχου δὲν ἔμεινεν ἀπηλλαγμένος ὀνείρων. Εἶδεν ὅτι τὰ Πυρρηναῖα, αἱ Ἄλπεις καὶ αἱ Κορδελλιέραι, μεταβληθέντα εἰς ἡφαίστεια, ἐχόρευον ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ὅτι συναντήσας τὸν Βεζούβιον διευθυνόμενον εἰς Ἀμερικὴν τὸν ἐρρυμούλκησεν ὄπισθεν τοῦ πλοίου την καὶ τὸν μετέφερεν εἰς Ἀγγλίαν ἐν μέσῳ ἐνθουσιωδεστάτων δεξιώσεων τῶν συμπατριωτῶν του.
Τὸ ὄνειρον ὅμως τοῦ σοφοῦ πλοιάρχου, ὅπως ὅλα τὰ εὐάρεστα ὄνειρα, δὲν διήρκεσε πολὺ. Ὁ σκοπὸς τοῦ πλοίου τὸν ἐξύπνησε μετ’ ὀλίγον διὰ νὰ τῷ ἀναγγείλῃ σπουδαίαν εἴδησιν. Ὁ πλοίαρχος ἀνετινάχθη δυσηρεστημένος καὶ τὸ πρῶτον βλέμμα ὅπερ ἔρριψε πέριξ αὐτοῦ ἀνεζήτησε μετὰ στοργῆς τὸ πλέον ἡφαίστειον. Ἀφοῦ δὲ ἐβεβαιώθη ὅτι οὐδεμία σπουδαία μεταβολὴ εἶχεν ἐπέλθει εἰς τὸ μέρος ἐκεῖνο ἐπανέφερε τὸ βλέμμα πρὸς τὸν ναύτην. Ἡ ἀφορμὴ τῆς ἐγέρσεώς του ἦτο σπουδαιοτάτη. Εἴς τινα ἀπ’ αὐτῶν ἀπόστασιν δύω μικραὶ λέμβοι ἐταλαντεύοντο ἐπὶ τῶν κυμάτων καὶ οἱ ἐν αὐτῷ ἐζήτουν διὰ πυροβολισμῶν νὰ ἐπιστήσωσι τὴν προσοχὴν τοῦ πλοίου. Ἡ ἀφήγησις αὕτη ἐφάνη εἰς τὸν πλοίαρχον ἀνεξήγητος. Δὲν ἠδύνατο νὰ ἐννοήσῃ ὅτι ἦσαν ναυαγοί, ἀφοῦ ἀπὸ δεκαπέντε ἡμερῶν ἡ θάλασσα οὐδεμίαν εἶχεν ὑποστῆ τρικυμίαν. Ὁπωσδήποτε, πεπεισμένος ὅτι θὰ διέπραττεν ἀγαθήν τινα πρᾶξιν, διέταξε καὶ κατεβίβασαν τὴν κλίμακα καὶ ἐπειδὴ αἱ λέμβοι εὑρίσκοντο εἰς τήν διεύθυνσιν τοῦ ἡφαιστείου ἠκολούθησε τὸν δρόμον
