Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
325
- Ἐν τῇ σκοποβολῇ:
Ὁ ἀξιωματικὸς διατάσσει «Πῦρ»! ἐνῷ ὁ στρατιώτης μένει ψυχρὸς καὶ ἀπεχθέστατος.
— Γιατί, βρὲ χτῆνε, δὲν ἐκπυρσοκροτεῖς;!
— Μένα, κυρ-λοχαγέ, δὲν ἔχει μιὰ ’βδομάδα ποῦ ’πέθαν’ ἡ μάνα μου, καὶ δὲν κάνει νὰ ντουφεκορίχνω…
⁂
- Ἐν τῆ ἀναφορᾷ:
Αξ.— Γιατί ἔφαγες ῥὲ τὴν κουραμάνα τ’ ἀλλουνοῦ; ἀπολογήσου ντέ: Σούτ!
Στρ.— …
Αξ.— Σούτ! σούτ! ἀπολογήσου μωρέ…
Στρ.— Κυρ-λοχαγέ....
Αξ.— Ὀκταήμερον κράτησιν, μασκαρᾶ, γιὰ νὰ μάθῃς ν’ αὐθαδιάζῃς!
⁂
- Ἐν τῷ γυμνασίῳ:
Δεκανευσ ῥουμελιώτης.—Μὲ τὸ πρόσταγμα «μετα-ουλή» θὰ κάνετ’ οὕλοι μέτουπο τὰ πισινά σας!
⁂
- Ἐν τῇ θεωρίᾳ:
Λοχαγοσ.—… Ὅταν στὸν πόλεμο τυχαίνει νὰ πάθῃ κανένας, νὰ σκοτωθῇ, σηκώνεται, τρέχει καὶ φωνάζει (!!) γιὰ νὰ δώσῃ θάρρος στοὺς ἄλλους!…
Ἐν Πειραιεῖ, Αὔγουστος, 1886.
Τοροσ
