προέβη εἰς μεταρρυθμίσεις· ἦτο ὀπαδὸς τοῦ ἀναμορφωτικοῦ συστήματος· ἠρίθμησε τὰς ἁμάξας τῆς πόλεως, αἵτινες δὲν ὑπερέβαινον τὰς δύο, καὶ διέταξε νὰ ἀνάπτουν φανοὺς τὴν νύκτα, ἂν καὶ οἱ κάτοικοι κατεκλείοντο ἀπὸ τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου εἰς τὰς οἰκίας των.
Ἔκαμε καὶ κἄτι ἄλλο σπουδαιότερον, ἔχρισε τοὺς ἐξ ἀνωνύμων ὑγρῶν διαρρέοντας τοίχους διὰ σταυρῶν, ἐκδιώκων οὕτω, ὡς ὁ Φάουστ τὸν Μεφιστοφελῆ, τοὺς θέλοντας νὰ ἐνασκῶσιν ἓν δικαίωμα ἐπιβαλλόμενον ὑπὸ τῆς φύσεως καὶ προστατευόμενον ὑπὸ τοῦ συντάγματος. Τὰς καινοτομίας ταύτας εἶχε μεταφυτεύσει μετὰ τὸ τελευταῖον ἐξ Ἀθηνῶν ταξείδιον, λησμονήσας ὅμως νὰ μεταφέρῃ καὶ τὸν βούρδουλα τῆς ἀθηναϊκῆς ἀστυνομίας ἴσως διότι οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως ἐκείνης πληρόνουσι τὸν βούρδουλα διὰ μιᾶς τοὐλάχιστον κουμπουριᾶς.
Περὶ τῶν ἄλλων δὲν φέρω τὸν λόγον, διότι ἤθελον μακρηγορήσει ὑπὲρ τὸ δέον· ἀλλὰ δὲν δύναμαι νὰ παραλείψω τὸν κ. Δήμαρχον. Ὁ κ. Δήμαρχος ἦτο ἐκ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, οἵτινες ζητοῦν νὰ ἐπιδεικνύωσιν εἰς πρώτην μετὰ τῶν ξένων συνάντησιν πάνθ’ ὅσα ἀπεταμίευσαν ἐν τῷ κρανίῳ των δι’ ἀναγνώσεως ἢ ἐκ διηγήσεων. Οὕτως ὡμίλησε διαδοχικῶς καὶ ἀπνευστὶ περὶ τῶν σχεδίων τοῦ Σώλσβαρυ ἐν τῇ Ἀνατολῇ, περὶ τῆς γαλλικῆς δημοκρατίας καὶ τῶν Βουρβώνων, περὶ τῶν μεγάλων ῥωσσικῶν βλέψεων, περὶ… περὶ… Κατέληξε δὲ εἰς τὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ Ἀγγλία ἀπολέσασα ἐξ αἰτίας τῆς δυσμενοῦς διαγωγῆς, ἣν ἔδειξεν ἐν τῷ ἐθνικῷ ζητήματι, τὰς συμπαθείας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ ἑπομένως καὶ τὰς τοῦ κ. δημάρχου, ζητεῖ νὰ τὰς ἀνακτήσῃ ἤδη ἐκ νέου διὰ τῆς ἀποστολῆς σκηνῶν καὶ βοηθημάτων ὑπὲρ τῶν ἐκ τοῦ σεισμοῦ παθόντων.
Εἶχε πλέον νυκτώσει καὶ ἐγὼ εὑρισκόμην ἔτι εἰς ἀμφιβολίαν ποῦ ἔμελλον νὰ διαμείνω. Εἷς μετὰ τὸν ἄλλον ἀπῆλθον πάντες οἱ συζητηταὶ καὶ ἐγὼ ἀπέμεινα τέλος ἐν μέσῃ πλατείᾳ, ἄστεγος καὶ νῆστις. Εἰς τὴν αὐτὴν δὲ θέσιν εὑρίσκετο καὶ ὁ ἀνταποκριτὴς τῆς «Ἐφημερίδος». Συνηνώσαμεν τὰς τύχας μας, ἢ μᾶλλον τὰς ἀτυχίας μας, καὶ ἐτράπημεν εἰς ἄγραν ξενοδοχείου ἵνα καθησυχάσωμεν τοὺς ἐπαναστατήσαντας στομάχους μας. Εἰς μάτην ὅμως ἡ ἰχνηλασία· οὐδαμοῦ ὑπέφωσκεν ὁ σωτήριος φανὸς, ὁ μέλλων νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ εἰς λιμένα ἀναπαύσεως. Σκότος βαθὺ καὶ σιγὴ ἐκάλυπτε τὴν πολίχνην. Εἴχομεν ἀποφασίσει νὰ κοιμηθῶμεν κάτωθεν ὑψιτενοῦς μωρέας, ὅτε αἴφνης συναντῶμεν παιδικὸν φίλον διαμένοντα ὡς φαρμακοποιὸν ἐν τῇ πόλει ἐκείνῃ. Τῷ ἐξηγήσαμεν τὰ διατρέ-
