ρους τῶν Τούρκων, καθ’ ὧν οἱ ἡμέτεροι ἀντέταξαν ἀξιοθαύμαστον ἀληθῶς ἀνδρείαν καὶ καρτερίαν, τρέψαντες εἰς φυγὴν τοὺς ἐχθροὺς οὓς κατεδίωκον ξιφήρεις ἐξελθόντες τῶν ὀχυρωμάτων ἐπὶ τοῦ ἐχθρικοῦ ἐδάφους καί ἐπενεγκόντες ἱκανὴν φθοράν. Ἡ ἐπίθεσις τῶν Τούρκων ἐπανελήφθη μετὰ πλειοτέρας λύσσης κατὰ τὴν δεξιὰν πλευρὰν τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ ἀλλὰ καὶ αὕτη ἀπεκρούσθη ἐρρωμένως. Ὁ ἀπτόητος Δημητρέσσας ἐπὶ ὥρας ὁλοκλήρους ὄρθιος παρεθάρρυνε τοὺς ὑπ’ αὐτὸν στρατιώτας, μεταδίδων εἰς αὐτοὺς το πῦρ τοῦ ἰδίου ἐνθουσιασμοῦ. Κατὰ τὴν μάχην ταύτην ὁ Δημητρέσσας ξιφήρης εἶχε ῥιφθῆ ἀκράτητος κατὰ τῶν ἐχθρῶν, πεσὼν ἐπὶ τοῦ ἁλωθέντος τουρκικοῦ ὀχυρώματος, ἔνθα εὑρέθη νεκρὸς κρατῶν ἐν τῇ δεξιᾷ τὸ ξίφος. Κοινὴ ὁμολογία, ἐπίσημοι καὶ ἰδιωτικαὶ μαρτυρίαι, βεβαιοῦσιν ὅτι ὁ Δημητρέσσας ἐπολέμησεν ὡς ἀληθὴς ἥρως τιμήσας τὰ ἑλληνικὰ ὅπλα.
Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1887 - 266.jpg
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
266
