Διήλθομεν μετ’ ἀπολαύσεως σελίδας τινὰς τῆς μελανῆς βίβλου καὶ δυνάμεθα ἀπὸ μνήμης νὰ παράσχωμεν τοῖς περιέργοις τὸν τύπον τῶν βιογραφιῶν. Ἀνοίξωμεν μίαν σελίδα. Ἀνήκει εἰς τὸ στοιχεῖον Π, φέρει δὲ εὐτυχῶς, ὄνομα ξένον, Πίττερ, ὥστε δυνάμεθα οὕτω νὰ ἀποφύγωμεν ἐκτὸς τῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ ἐπαγγέλματός του τὰς αἰσθητὰς ἐκρήξεις τῆς εὐγενοῦς ἀγανακτήσεως τῶν ὁμογενῶν λωποδυτῶν, διότι ἔχομεν τὴν ἀθλιότητα νὰ τοὺς περνᾶμε καὶ σ’ τὸν τύπο.
Πίττερ Γουλιέλμος. Ἴδε, παρατηρεῖ, φωτογραφίαν ἐν σελίδι… τοῦ λευκώματος. Ἂν δὲν ὑπῆρχε φωτογραφία θὰ εἰκόνιζε τὰ χαρακτηριστικά του. Ἐτῶν 28, Ὀλλανδὸς. Διευθυντὴς τοῦ ταχυδρομείου τῆς Ὁλλανδικῆς πόλεως…ἀφῄρεσε κατὰ τὸν Μάϊον τοῦ 1884 τὸ περιεχόμενον τοῦ Ταχυδρομικοῦ ταμείου ἐξ 120,000 φιορινίων· ἐγνώσθη μόνον εἶτα ὅτε ἀπέδρα φέρων πλαστὸν διαβατήριον ὑπὸ τὸ ὄνομα Ἰ. Μέγερ· τὰ ἴχνη του ἠκολούθησαν μέχρι τῶν συνόρων τῆς Γαλλίας ὅπου ἀπώλετο. Ἡ Ὁλλανδικὴ Κυβέρνησις ἐτηλεγράφησε καθ’ ὅλας τὰς διευθύνσεις τὰ περιστατικὰ τῆς κλοπῆς καὶ τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ αὐτουργοῦ, βραδύτερον δὲ ἀπέστειλε καὶ φωτογραφίας αὐτοῦ· ὁ ἐν Πειραιεῖ Πρόξενος τῆς Ὁλλανδίας εἰδοποίησε τὴν Ἀστυνομίαν Ἀθηνῶν περὶ ὅλων· εἶχον παρέλθει μῆνες ἔκτοτε, ὅτε ὁ ἰχνηλάτης Φὸν, ἀνερχόμενος τὴν ὁδὸν Σταδίου εἶδεν ἐξερχόμενον τοῦ Ξενοδοχείου Ἀθηνῶν, νέον τινὰ ξενικῆς φυσιογνωμίας, ξανθόν, εὐειδῆ, εὐπρεπεστάτου παραστατικοῦ. Παρὰ πᾶσαν τὴν ἀξιοπρεπῆ ἐπιφάνειαν τῷ ἐνεποίησεν ἀλλόκοτόν τινα αἴσθησιν, εἶδος ῥεύματος ἠλεκτρικοῦ, ὅπερ συγκινεῖ τοὺς θηρευτικοὺς κύνας ὅταν φερμάρωσι τὸ θήραμα. Τὸν παρηκολούθησε μέχρι τοῦ Καφφενείου τοῦ Γιαννοπούλου, ὅπου τον εἶδε καθήσαντα ἀναπαυτικώτατα, διατάξαντα καὶ ῥοφῶντα καφφὲν ἡδονικώτατα καὶ ἀναγινώσκοντα τὸν Figaro ἐνῷ αὐτὸς ἐρωτῶν τὸν ἀγαθὸν Ἀχιλλέα τοῦ Καφφενείου διεβεβαιοῦτο ὅτι εἶνε ξένος, καλὸς ἄνθρωπος. Ἀλλ’ εἰς τὸν Φὸν τὸ πρόσωπον ἀνέμνησε τὰ περιγραφέντα χαρακτηριστικὰ, τοῦ Ὀλλανδοῦ καὶ τὸν ἠκολούθησεν ἐξελθόντα μέχρι τῆς συνοικίας Μητροπόλεως,
