μον κληρονομίαν τῇ ἀστυνομίᾳ, τὸν Φόν. Οὐδέποτε συνετελέσθη πληρεστέρα μεταβολή.
Τὸ εὐφυέστατον ἐκεῖνο gamin ἐγένετο τέλειος ἀστυνομικὸς ὑπάλληλος, χωλαίνων μόνον ὀλίγον κατὰ… τὸν πόδα, ἀλλ’ ἔχων τὰ πτερὰ τῆς προθυμίας καὶ τοῦ πνεύματος. Ἐὰν ὁ κ. Κοσονάκος ἐβάπτισεν ὅλους τοὺς βαλαντιοτόμους καὶ ἀλήτας, αὐτόχθονας ἢ παρεπιδήμους, λωποδύτας, ἡ ἀνακάλυψις ἴσως τοῦ κλασσικοῦ μόνον ὀνόματος τῷ ὀφείλεται, ἀλλ’ ἡ ἐξιχνίασις αὐτῶν τῶν ἰδίων μετὰ τῶν ἱστορικῶν μεθόδων των, τοῦ πορτοφολισμοῦ καὶ τῶν ἄλλων, ἀνήκει κατὰ πολὺ εἰς τὸν Φόν. Φέρεται πρὸς χαρακτηρισμὸν τῆς τελειότητος τῆς Ῥωσσικῆς ἀστυνομίας ὅτι οὔτε μυῖα δύναται νὰ ὑπεισδύσῃ εἰς το ἀχανὲς κράτος τῶν Τσάρων, χωρὶς νὰ λάβῃ γνῶσιν ἡ τρομερὰ ἀστυνομία· κατ’ ἀναλογίαν δύναταί τις νὰ εἴπῃ περὶ τοῦ Φὸν ὅτι δὲν εἷνε δυνατὸν νἀποβιβασθῇ εἰς Πειραιᾶ λωποδύτης χωρὶς νὰ τὸν πάρῃ μυρωδιά. Ἱστάμενος μετὰ τοῦ κυνός του ἐπὶ τῆς προκυμαίας ἐπισκοπεῖ τοὺς ἀποβιβαζομένους καὶ τὸ Μεμφιστοφελικόν του πρόσωπον λούεται εἰς ἀκτίνας ἀγαθοῦ περιέργου ἢ φιλόφρονος οἰκοκύρη, ὅταν ὑποπτευθῇ τινα, εἰς ὃν προσφέρει σιγάρον, καφφὲν καὶ τέλος τὰ ἀναπαυτικὰ ὑπόγεια τῆς ἀστυνομίας. Δὲν ὑπάρχει ἐν Ἀθήναις μικρὸς ἢ μεγάλος, ὅστις νὰ εὑρίσκεται εἰς οὐχὶ ἀνθηρὰς σχέσεις μετὰ τῆς συνειδήσεώς του καὶ περὶ τοῦ ὁποίου νὰ μὴ ἔχῃ ὀλίγας γραμμὰς ἐν τῷ σατανικῷ σημειωματαρίῳ του καὶ τὰς πρωτοτύπους ἰδέας καὶ πεποιθήσεις του περὶ ἑκάστου. Πολλαὶ περιουσίαι, πολλὰ ὀνόματα, πολλαὶ τιμαὶ εἷνε αἰνίγματα διὰ πάντας ἀλλ’ ὄχι διὰ τὸ μικρὸν σημειωματάριόν του.
Ἀλλ’ εἷνε ἀληθὲς ἔτι, ὅτι ἂν ἅγιός τις γνωστὸς πνευματικός, ἐξομολογῶν τὰς ἁμαρτωλοὺς ἐκρήγνυται πολλάκις εἰς σχετλιαστικὰς ἀνακραυγάς, ἀκούων τὴν κατηραμένην ἐξομολογουμένην, ὅτι, ὑπὲρ πάσας τὰς θείας ἐντολάς, ἀκολουθεῖ τὴν διατάσσουσαν τὴν πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπην, καὶ τινάσσει τὸ ἱερὸν ῥάσσον του, καὶ ἀθώως, ὄχι διὰ νὰ προδώσῃ ὁ ἅγιος πατὴρ τὸ μυστήριον τῆς ἐξομολογήσεως, ἀλλὰ διὰ νὰ
