Κατὰ τὴν ἁγίαν Γραφὴν οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι ἐπὶ γῆς, ἐξ ὧν κατάγεται ὅλη ἡ ἀνθρωπότης, εἶνε ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα. Ἦτο δὲ τὸ χρῶμα τῶν πρωτοπλάστων τούτων βεβαίως οὐχὶ μαῦρον, ὡς δυνάμεθα νὰ ἴδωμεν καὶ ἐκ τῶν Ἑβραίων, οἵτινες διετήρησαν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἁγνὸν τὸ αἷμα τοῦ προπάτορος αὐτῶν, καὶ ἐκ τῶν ἀνθρώπων, οἵτινες κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧττον ἀμιγεῖς κατοικοῦσι τὴν χώραν ἐκείνων. Ἀλλ’ ἐν ᾧ ἦσαν λευκοὶ οἱ πρωτόπλαστοι, οἱ ἔκγονοι αὐτῶν παρουσιάζουσι πλείστας ποικιλίας καὶ ὡς πρὸς ἄλλα καὶ δὴ καὶ ὡς πρὸς τὸν χρωματισμόν. Καὶ ἡ ἐρώτησις, ἂν ἐκ λευκῶν γονέων γίνονται μέλανες ἄνθρωποι, ἔχει κατὰ τοῦτο σπουδαιότητα, καθ’ ὅσον, τούτου μὴ βεβαιουμένου, εἴμεθα ἠναγκασμένοι νὰ θεωρῶμεν ὡς πρώτους ἀνθρώπους ἀντὶ τοῦ ἑνὸς ζεύγους περισσότερα διαφόρως κεχρωματισμένα.
Κοινῶς πιστεύεται ὅτι τὸ μαυρίζον τὸ χρῶμα εἶνε ὁ ἥλιος ἢ ἡ μεγαλειτέρα θερμοκρασία τοῦ τόπου. Ἀλλὰ τοῦτο δὲν εἶνε ὀρθόν. Διότι ἂν ὁ ἥλιος μαυρίζει τὸ χρῶμα, τότε ἔπρεπε νὰ εἶνε λευκὰ ὅσα μέρη τοῦ σώματος ὁ ἥλιος δὲν βλέπει τὰ κεκαλυμμένα ὑπὸ τῶν ἐνδυμάτων, τὰ ὁποῖα ὅμως καὶ αὐτὰ εἶναι ἐπίσης μαῦρα ὡς καὶ τὰ προσβαλλόμενα ὑπὸ τοῦ ἡλίου. Ἀλλ’ οὔτε τὸ ἄλλο εἶνε ὀρθὸν, διότι οἱ κάτοικοι κοιλάδων, ἔνθα βεβαίως εἶναι ἡ θερμοκρασία μεγαλειτέρα, δὲν εὑρίσκονται πανταχοῦ μελάντεροι τῶν ὀρεινῶν. Ἀπὸ τοιαύτας φαίνεται νὰ ὡρμῶντο σκέψεις καὶ οἱ παλαιοὶ γεωγράφοι, οἵτινες ἐπίστευον ὅτι ἡ μελανία τοῦ ἀνθρωπίνου δέρματος γίνεται μεγαλειτέρα, ὅσῳ περισσότερον πλησιάζομεν εἰς τὸν Ἰσημερινόν. Κατ’ αὐτοὺς ἐκ τοῦ χρώματος τοῦ ἀνθρώπου ἠδύ-
