πρὸς τὰ δεξιὰ ἐπὶ εὐρείας καὶ εὐθείας ζώνης. Τὸ δεξιὸν μέρος τῆς ζώνης ταύτης ἀποτελεῖται ὑπὸ βράχου ὡς τοίχου ἀπὸ τῆς βάσεως αὐτῆς μέχρι τοῦ ἀνωτάτου μέρους τοῦ Σπηλαίου, ἀλλὰ πρὸς τὰ ἀριστερὰ οὐδὲν ἔρεισμα ἔχει· χάος μέγα ἐκτείνεται· διὸ καὶ οἱ εἰσερχόμενοι βαδίζουσι πρὸς τὰ δεξιὰ καὶ ἐπὶ τοῦ βράχου ἐρειδόμενοι. Ἀφοῦ ὁ εἰσερχόμενος βαδίσῃ 10-12 λεπτὰ ἐπὶ τῆς ζώνης ταύτης, ἀφικνεῖται εἰς τὸ τέρμα αὐτῆς, ὅπερ ὁρίζουσι δύο δρύϊνοι στύλοι, ἔργον ἀνθρωπίνης χειρὸς, ἀλλὰ ποίας ἄγνωστον, ἀπὸ τῆς βάσεως μέχρι τῆς ὀροφῆς τοῦ Σπηλαίου. Πέραν τῶν στύλων τούτων δὲν δύναται νὰ προχωρήσῃ τις, διότι ἐκτείνεται ἀπέραντος λίμνη.
Μεταξὺ τῶν δύο δρυΐνων στύλων ὑπάρχει χειροποίητος λίθινος κλίμαξ, ἥτις ἄγνωστον ἐπίσης ὑπὸ τίνος κατεσκευάσθη καὶ ἐκ πόσων βαθμίδων ἀποτελεῖται· διότι τὸ ὑποχθόνιον τοῦτο ὕδωρ καλύπτει ταύτας. Ἐν καιρῷ μεγάλης ἀνομβρίας καὶ ξηρασίας τὰ ὕδατα ἐλαττοῦνται καὶ ἀναφαίνονται 4-5 βαθμίδες, καὶ τοῦτο εἶνε τὸ μέτρον τῆς μεγαλειτέρας καταβάσεως τῶν ὑδάτων, ὅσον ἐκ παραδόσεως γινώσκουσιν οἱ χωρικοὶ, οἱ ὁποῖοι οὐδὲν, ὡς εἶπον, ἐξ ἀκοῆς σώζουσι περὶ τῆς κατασκευῆς τῶν στύλων καὶ τῆς κλίμακος.
Ἀλλὰ τί χρησιμεύουσι ταῦτα καὶ πρὸς τί κατεσκευάσθησαν; Εὐνόητον τοῦτο εἰς τὸν ἐπισκεπτόμενον τὰ μέρη ἐκεῖνα. Εἶπον ἀνωτέρω ὅτι ἡ κώμη κεῖται ἐπὶ λόφου ἀνύδρου καὶ οὐδεμία ὑπάρχει πέριξ ἢ μακρὰν αὐτοῦ πηγή, ἐξ ἧς νά ὑδρεύωνται οἱ κάτοικοι, καὶ τούτου ἕνεκα ἀναγκάζονται τὸ θέρος νὰ ὑδρεύωνται ἐκ τῆς ὑπογείου ταύτης λίμνης. Ἵνα λοιπὸν μὴ συμβαίνωσι δυστυχήματα, ἐξ ἀμνημονεύτων χρόνων ἠναγκάσθησαν οἱ τότε κάτοικοι νὰ στήσωσι τοὺς δύο δρυΐνους στύλους καὶ νὰ κατασκευάσωσι τὴν κλίμακα, ὅπως οἱ μὲν στύλοι χρησιμεύωσιν ὡς δεῖκται τοῦ τέρματος τῆς ζώνης, ἡ δὲ κλίμαξ χρησιμεύῃ, ἵνα κατέρχωνται δι’ αὐτῆς καὶ λαμβάνωσιν ὕδωρ, ὅταν τὰ ὕδατα πίπτωσιν ἢ χαμηλώνωσι κατὰ τὴν ἐγχώριον φράσιν.
