φλὸς δηλοῖ ὀξυδερκῆ, καὶ μόλυβδος σημαίνει χρυσὸν, καὶ αὐγοτάραχον σημαίνει ὀσφράδιον.
Δὲν εἶδα πλέον τὸν ἄνθρωπον, — ἔμελλε ν’ ἀναχωρήσῃ τὴν ἐπιοῦσαν,— διὸ καὶ δὲν ἔχω τι ἄλλο νὰ εἴπω περὶ αὐτοῦ· ἄλλοι θὰ εἴπωσι ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ ἄλλα χρησιμώτερα, ἐκτὸς ἂν τὸ διήγημά μου ἀποβῇ διδακτικὸν εἰς τοὺς ἀθηναίους διφρηλάτας· πρᾶγμα ὅμως τοῦτο δύσκολον τόσον, ὅσον τὸ ἀπεκδέχεσθαι ἐξ ἀκανθῶν σταφυλὴν καὶ ἀπὸ τριβόλων σῦκα. Δὲν θὰ παύσωσιν, ὄχι, δὲν θὰ παύσωσι βάλλοντες ἡμᾶς ἐμπρὸς διὰ τοῦ συνήθους ἐκφωνήματος· ὤ! εἰς τοῦτο συμφωνῶ, καὶ εἰς τοῦτο ὡς ἀνωτέρους καὶ λόγου καὶ νόμου τοὺς προσκυνῶ, τοὺς χειροκροτῶ, καὶ εἰς τοῦτο μακρὺς πλατὺς, καθὼς θέλετε, ὑπογράφομαι
Ι. Ισιδωριδησ Σκυλισσης.
— Τί λὲς ἀδελφέ; ἀστείζεσαι ἢ κοροϊδεύεις; Περὶ τῶν ζώντων ἀφοῦ πρόκειται περὶ νεκρολογίας;
Μάλιστα, κύριοι.
Θὰ ὁμιλήσω περὶ τῶν νεκρῶν διὰ νά κλαύσω τοὺς ζῶντας, τοὺς ἐν Ἀθήναις τοὐλάχιστον ζῶντας καὶ οἰκοῦντας, ὡς ἐγὼ, ἐπὶ τῆς διασταυρώσεως τῶν ὁδῶν Ἑρμοῦ καὶ Νίκης....
Θέλετε δὲ ἴδει ὅτι ἀμφότεροι οὗτοι οἱ γείτονές μου θεοὶ σκοπίμως καὶ εἰς πεῖσμά μου κατέλαβον τὰς δύο φερωνύμους ὁδοὺς, δι’ ὧν συνηθέστατα διαπορθμεύονται οἱ κηδευόμενοι νεκροὶ εἰς τὸ Α′ Νεκροταφεῖον, ἀφοῦ ὁ μὲν ἀξιότιμος κ. Ἑρμῆς ἀνέκαθεν ἐπηγγέλλετο τὸν νεκροπομπὸν ἐν ᾌδῃ, ἡ δὲ αἱμοχαρὴς Mlle Νίκη, τρέφεται, ζῇ καὶ διαιωνίζεται μόνον διὰ πτωμάτων, ὡς οἱ κόρακες, μερικοί ἰατροὶ καὶ οἱ δημοτικοὶ ἄρχοντες, ἀραιοῦσα τὰ στελέχη τοῦ στρατοῦ καὶ τὸν ἐκ-
