πῆρξαν γόνοι, θεμιτοί ἢ ἀθέμιτοι, κατὰ τὰς κοινωνικὰς θεωρίας τῶν χρόνων ἐκείνων.
Ἡ πολιτικὴ ἐκείνη κοινωνία ἦτο θεοκρατικὴ καθ’ ὁλοκληρίαν, μεθ’ ὅλον τὸν ἀνθρώπινον χαρακτῆρα, ὃν ἤρξατο ἐν Ἑλλάδι λαμβάνουσα ἐπὶ τῶν ἡρωϊκῶν χρόνων. Ἡ ἱστορικὴ κίνησις δὲν ἀντιπροσωπεύεται ὑπὸ τοῦ συνόλου τοῦ ἔθνους, ἔστω καὶ ὑπὸ μιᾶς προεξαρχούσης αὐτοῦ φυλῆς, ἀλλ’ ὑπό τινων οἰκογενειῶν, ἀναγουσῶν τὴν ἀρχὴν αὐτῶν εἰς θείαν καταγωγήν. Ὁ ἄνθρωπος κατὰ τὴν ἱστορικὴν ταύτην περίοδον ἄρχεται μὲν λαμβάνων συνείδησιν τῆς προσωπικότητος, αὐτοῦ, ἀλλ’ αὕτη ὑφίσταται τοὺς ἀναποδράστους νόμους τῆς ἀνάγκης, ὧν τὴν ἐνέργειαν οὔτε οἱ θεοὶ δύνανται ν’ ἀποφύγωσιν· οὕτως ἡ ἱστορία αὐτοῦ δὲν εἷνε ἀνεξάρτητος ἀπὸ τῆς ὑπερτάτης τοῦ θείου βουλήσεως· ἀγωνίζεται μὲν, μάχεται, κινδυνεύει, ἀλλὰ θεός τις ἵσταται ὄπισθεν αὐτοῦ, κατευθύνων πρός τινα σκοπὸν τα διαβήματά του. Ἡ βουλὴ τῶν ἀνθρώπων εἶνε ἀπήχησις τῆς ἐν ταῖς ἀκρωρείαις τοῦ Ὀλύμπου βουλῆς τῶν θεῶν. Οὐδὲν τελεῖται ἐν τῷ κόσμῳ τῶν μερόπων, τὸ ὁποῖον δὲν προαποφασίζεται ἐν τῷ κόσμῳ τῶν ἀθανάτων. Εἷνε ἀληθὲς, ὅτι παρίσταται πολλάκις τὸ πρωτάκουστον φαινόμενον τῆς πάλης ἥρωος κατὰ θεοῦ, ἀλλ’ ὄπισθεν τοῦ ἥρωος τούτου θεὸς εἶνε ὁ μαχόμενος. Δὲν δύναται ὁ ἄνθρωπος νὰ πράξῃ τι παρὰ τὴν γνώμην τῶν θεῶν. Οὐαὶ δὲ εἰς ἐκεῖνον, ὅστις θελήσῃ νὰ παρακούσῃ. Ἐπιβάλλεται αἰωνία εἰς αὐτὸν τιμωρία. Διατὶ ὑφίσταται τοσοῦτον ἀμείλικτον ποινὴν ἐπὶ τοῦ Καυκάσου ὁ τοῖς ἀνθρώποις το πῦρ δωρησάμενος Προμηθεύς, εἰ καὶ θεός; Διατί ἐτιμωρήθησαν ἐν τῷ ᾍδῃ καὶ ἀλλαχοῦ τοσοῦτοι ἄλλοι ἀποστάται κατὰ τῶν θείων δεδογμένων;
Οὕτως οἱ ἥρωες φέρουσι τὸ θεῖον κῦρος κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην· οἱ βασιλεῖς εἶνε θεῶν γόνοι. Ἐντεῦθεν τὸ γόητρον αὐτῶν καὶ ἡ ὑπεροχὴ ἐπὶ τοῦ πλήθους. Λαὸς δὲν ὑπάρχει. Προσκαλεῖται μὲν συνέλευσις τῶν Ἀχαιῶν, ὡς μνημονεύεται πολλάκις ἐν τῇ Ἰλιάδι, ἄλλα τοῦτο γίνεται
