Κωστ. (χαμογελῶντας χωρὶς νὰ γυρίζῃ). Μπᾶ;!.. μὰ ὁ πνιγμένος πιάνεται ἀπὸ τὰ μαλλιὰ του.
Νίτσα. Κι’ ἐγώ, πνιγμένη εἶμαι...
Δέσπ. Κουταμάρες!..
Νίτσα (παίζοντας). Ἀπὸ εὐτυχία!.. Νὰ ἐμφανίζεσαι γιὰ πρώτη φορὰ στὸν κόσμο... σὲ χορό!.. Ἔχω μιὰ ταραχή!.. (ἀποτελειώνοντας τὴν τουαλέττα της). Ἄ!.. ὡραῖα τὰ κατάφερα!.. (ἔρχεται μπροστά τους, κοντὰ στὴ γιαγιά της). Καὶ τώρα, νά με!
Δέσπ. (ἀνασηκώνει τὸ κεφάλι, ἀκουμπᾷ τὰ γυαλιὰ καὶ τὸ βιβλίο στὸ τραπέζι. Χαμογελᾷ). Ἄ, μπράβο! σωστὴ πεταλοῦδα... (γυρνᾷ κατὰ τὸν Κωστῆ). Ἔ;...
Κωστ. (κἄπως ἀδιάφορα). Ναί... ναί,..
Δέσπ. (στὴ Νίτσα). Γιὰ γύρισε νὰ σὲ καμαρώσω...
Νίτσα (κάνει μιὰ ὤμορφη βόλτα κ’ ὕστερα στέκεται καὶ ρωτᾷ βέβαιη γιὰ τὴν ἀπάντηση). Ἐγκρίνεται:
Δέσπ. Μὰ θέλει καὶ ρώτημα; Ἐγκρίνεται καὶ ὑπογράφεται. Ἔλα τώρα νὰ βάλωμε τὴν ὑπογραφὴ μ’ ἕνα φιλάκι... (κάνει νὰν τὴν τραβήξῃ).
Νίτσα (φοβισμένη). Μή, μή!.. σιγά!.. θὰ φύγῃ τὸ χνοῦδι τῆς πεταλούδας!.. Νὰ, ἔτσι... (μὲ τὰ χεράκια της πίσω, γέρνει μόνο τὸ κεφάλι, κρατῶντας μακριὰ τὸ σῶμα της. Φιλιοῦνται μὲ τὴν ἄκρη τῶν χειλιῶν)... Καὶ καληνύχτα.
Δέσπ. Κύτταζε νὰ μὴν κρυώσῃς μ’ αὐτὸ τὸ χιόνι!.. Κ’ εἶνε κι’ ὁ μπαμπᾶς σου λίγο ἀδιάθετος ἀπόψε...
Νίτσα. Μὲ ἁμάξι θὰ πᾶμε, μὲ ἁμάξι θὰ γυρίσουμε (κάνει νὰ φύγῃ. Γυρίζει). Μά... γιὰ σταθῆτε!
Δέσπ. Τί;
Νίτσα. Νὰ κάνωμε μιὰ γενικὴ πρόβα.
Δέσπ. Τί πρόβα;
Νίτσα. Νὰ!.. Ἂς ποῦμε πὼς ἐδῶ εἶνε ἡ σάλα τοῦ χοροῦ... Γύρω-γύρω κυρίες καὶ πλῆθος καβαλλιέροι... (ὁ Κωστῆς πίνει). Μὰ μὴν πίνῃς τώρα χαμομῆλι, παπποῦ!.. Ἡ στιγμὴ εἶνε ἐπίσημη!.. (Ὁ παπποῦς σταματᾷ καὶ τὴν κυττάζει). Ἐγὼ μπαίνω μὲ τὸ μπαμπᾶ· τὰ χάνω... μὰ δὲν ἀποδείχνομαι. Μὲ παίρνει ἡ οἰκοδέσποινα, μὲ συνιστᾷ... ὅλοι μὲ περιτριγυρίζουν... Ἔχουν κάτι μοῦρες κρεμασμένες... τσαλακωμένες... Σ’ ἑνὸς τὸ αὐτὶ εἶνε ἀκόμη λίγη ποῦντρα ἀπὸ τὸ κουρεῖο, ὅπως καμμιὰ φορὰ στοῦ μπαμπᾶ... Ἕνας ἀπ’ αὐτούς, στραβοπόδης, μὲ γουρλωμένα μάτια, ποῦ κάνει τὸν τολμηρὸ καὶ θέλει καὶ καλὰ νὰ παίξῃ τὸ ρόλο τοῦ θύματος, ἔρχεται κοντά μου καὶ μοῦ λέει μὲ ὕφος ἠλίθιο... (στὸν Κωστῆ). Παπποῦ... κάνε σὺ μιὰ στιγμὴ αὐτὸ τὸ ρόλο...
Δέσπ. (τήνε μαλλώνει). Νίτσα!..
Κωστ. (χαμογελᾷ). Ευχαριστῶ πολύ!..
Νίτσα. Καλά! Λοιπόν, θὰν τὸν κάνω μόνη μου. (Μὲ κωμικὸ ὕφος). «—Δεσποινίς, ἀπόψε εἶστε γοητευτική!.. Ἡ ρὸζ τουαλέττα σας
_-_032.jpg&oldid=110844){kind=link}