_-_page_31.jpg)
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
[Κρεββατοκάμαρα. — Στὸ βάθος ἡ κεντρικὴ εἴσοδος. Δεξιὰ ἕνα παραβὰν ποὺ κρύβει τὸ κρεββάτι. Στὸν τοῖχο εἰκονοστάσι· μπροστὰ στὸ εἰκονοστάσι τρεμοφέγγει ἕνα ρὸζ καντηλάκι. — Στὸν ἀριστερὸ τοῖχο τραπεζάκι μὲ διάφορα μικροπράγματα· ἀπάνω ἀπ’ τὸ τραπέζι καθρέφτης. — Στὸν πλευρικὸ τοῖχο παράθυρο ποὺ βλέπει στὸ δρόμο. Ἀντίκρυ ἄλλο παράθυρο ποὺ βλέπει στὸν κῆπο. — Σὲ κατάλληλη θέση ἕνα μαγκαλάκι μὲ ζωηρὴ φωτιά. — Ἕνα διβάνι μὲ πολλὰ μαξιλαράκια. — Στὴ μέση ἕνα στρογγυλὸ τραπέζι. Ἀπάνω: ἕνα τσαγερό, ἕνα φλυντζάνι τοῦ τσαγιοῦ μὲ τὸ κουταλάκι μέσα, μιὰ ἄσπρη πετσέτα ριχμένη, μερικὰ βιβλία. Ἕνας κεροστάτης. — Μιὰ λάμπα ρίχνει τὸ γαλήνιο φῶς της σὲ ὅλα τὰ πράγματα. — Δεξιὰ κι’ ἀριστερὰ στὸ τραπέζι ἀπὸ μιὰ εὐρύχωρη ἀναπαυτικὴ πολυθρόνα κι’ ἀπὸ ἕνα σκαμνάκι μπροστὰ γιὰ τὰ πόδια. — Ὅταν ἀνοίγῃ ἡ αὐλαία ὁ Κωστῆς καὶ ἡ Δέσποινα κάθουνται στὶς πολυθρόνες αὐτές· ἡ Νίτσα μ’ ἐλαφρὸ φορεματάκι τοῦ χοροῦ σιάζεται μπρὸς στὸν καθρέφτη. — Ὁ Κωστῆς - γέρος καμμιὰ ἑβδομηνταριὰ χρονῶ - μὲ τὸ κεφάλι γερμένο πίσω, ξεκοκκίζει τὸ κομπολόϊ του. — Ἄσπρα μαλλιά. — Φορεῖ κοιτωνίτη. — Ἡ Δέσποινα - ὡς ἑξῆντα χρονῶ - ὤμορφη γριοῦλα. Φορεῖ γυαλιὰ περασμένα στ’ αὐτιὰ καὶ διαβάζει κάποιο βιβλίο, κρατῶντας το ψηλά. Ντυμένη μὲ ρόμπα τοῦ σπιτιοῦ. — Κανεὶς δὲ μιλεῖ· καθένας κάνει τὴ δουλειά του. — Χειμωνιάτικο βράδυ· περασμένη ἡ ὥρα.]
|
|
|
|
|
|
|
Δέσπ. (σὲ λίγο· ἀκουμπᾷ τὸ βιβλίο στὰ γόνατά της, βγάζει τὰ γυαλιά της, τὰ σκουπίζει μὲ τὸ μαντηλάκι της ἀχνίζοντάς τα μὲ τὸ στόμα· χωρὶς νὰ γυρίζῃ πίσω της). Μὰ ἀκόμα αὐτὴ ἡ τουαλέττα;... Ἦρθες νὰ μᾶς καληνυχτίσῃς κι’ ἐσὺ ξεχάστηκες μπρὸς στὸν καθρέφτη!.. Ἀργεῖς πολύ, παιδί μου...
Νίτσα. Ἄχ, μὰ δὲν ξέρεις, γιαγιάκα μου... προσπαθῶ νὰ πιάσω αὐτὰ τὰ μαλλιὰ ἐδῶ...
_-_031.jpg&oldid=110840){kind=link}