Ἀρσάκειον, τὸ Ἐθν. Τυπογραφεῖον, τὰ μέγαρα Θεολόγη, Ρετσίνα, Μαραγκοῦ, Δεμερτζῆ, καὶ πλεῖστα ἄλλα.
Ἀλλ’ ὁ κ. Καπερώνης, μόλις ἤρχισε νὰ εἰσάγεται καὶ ἐν Ἀθήναις ἡ ἐν Εὐρώπῃ εὐρύτατα διαδιδομένη Νεοοικοδομική, ἤτοι ἡ ἐκ Μπετὸν-Ἀρμὲ κατασκευὴ οἰκοδομικῶν καὶ τεχνικῶν ἔργων, προεῖδε ὅτι τὸ ὑπέροχον τοῦτο σύστημα θὰ ἀντικαταστήσῃ βαθμηδὸν τὰς τέως μεθόδους τῆς συνήθους οἰκοδομικῆς, ὡς συνδυάζον ἀσυναγώνιστα πλεονεκτήματα οἰκονομίας, ἀντοχῆς καὶ ταχύτητος περὶ τὴν ἐκτέλεσιν, ἤτοι τὸ ἄφλεκτον ἀπὸ τοῦ πυρός, τὸ ἀντισεισμικόν, τὴν ἀντίστασιν κατὰ τῶν βιαίων κλονισμῶν, τὸ ὑγιεινὸν διὰ τὸ ἀνεπίδεκτον ὑγρασίας καὶ δὴ συνοικισμῶν ἐξ ἐντόμων, τὴν μεγάλην οἰκονομίαν χώρου διὰ τὰ δαπανηρὰ μάλιστα οἰκόπεδα, τὸ ἀδιαπέραστον ὑπὸ τοῦ ὕδατος, τὸ δυσθερμαγωγὸν καὶ ἑπομένως ἀνεπηρέαστον ὑπὸ τῆς ἐξωτερικῆς ἀτμοσφαίρας, καὶ πλεῖστα ἄλλα προτερήματα. Οὕτως, ὁ κ. Καπερώνης ἔσπευσεν ἐκ τῶν πρώτων εἰς Ἰταλίαν καὶ Ἑλβετίαν, ὅπως σπουδάσῃ τὸ σύστημα τοῦτο, εἶτα δὲ ἀπέστειλε καὶ ἕνα τῶν ἐργοδηγῶν του εἰς Λωζάνην καὶ Τεργέστην. ὅστις εἰργάσθη ἐπίτηδες εἰς μεγάλα γραφεῖα Καθηγητῶν Μηχανικῶν. Μεθ’ ὃ ἵδρυσε ἐν τῷ Γραφείῳ του Νέον Τμῆμα «Μελετῶν καὶ Ἐκτελέσεων Ἔργων ἐκ Μπετὸν-Ἀρμέ», τὸ ὁποῖον, ἐντὸς διετίας καὶ μόνον, ἐξετέλεσεν ἔργα ἀξίας πλέον τοῦ ἑκατομμυρίου, ἐν οἷς τὸ Ἐθνικὸν Χημεῖον, τὸ μέγα Θέατρον «Ἀττικόν», τὴν μεγάλην οἰκίαν Καλλιμασιώτη, κλπ.
Μὲ τοιαῦτα ἐφόδια καὶ ἐγγυήσεις τὸ Γραφεῖον τοῦ κ. Καπερώνη κατέστη ἀπαράμιλλος εἰδικότης διὰ τὴν ἐκτέλεσιν ἔργων ἐκ Μπετόν-Ἀρμέ. Κεκτημένον δὲ μεγάλην παρακαταθήκην ὑλικῶν καὶ συντηροῦν ἐπίλεκτον προσωπικὸν ἐκ βοηθῶν, δικαίως διαπρέπει διὰ τὴν ταχύτητα, τὴν οἰκονομίαν καὶ τὴν ἄμεμπτον καὶ εὐσυνείδητον ἐκτέλεσιν τῶν ἔργων του, συνιστάμενον καὶ παρὰ ξένων ἀκόμα μηχανικῶν, ὡς συνέβη διὰ τὴν κατασκευὴν τοῦ Θεάτρου «Ὀλύμπια», διὰ τὴν ἐκτέλεσιν τῶν σχεδίων τοῦ ὁποίου — μὴ πραγματοποιηθέντων δι’ ἄλλους ἀνεξαρτήτους λόγους — τὸ ἐκπονῆσαν αὐτὰ Μέγα Τεχνικὸν Γραφεῖον τῆς Γενεύης εἶχε συστήσει πρὸς τοὺς ἰδιοκτήτας νὰ ἐμπιστευθοῦν εἰς τὴν εἰδικότητα τοῦ κ. Καπερώνη.
 |
 |
 |
|
|
—Εἶνε καλὴ ἡ γυναῖκα σου;
—Ἄχ! ὄχι!
Εἶν’ ὄχεντρα· μά, πῶς νὰ σοῦ τὸ ’πῶ;
μ’ ὅλο τὸ φοβερὸ φαρμάκι πὤχει,
δυστυχισμένος! ἄχ, τὴν ἀγαπῶ.
—Εἶνε κακιὰ ἡ γυναῖκα σου;
—Ἄχ! ὄχι!
Εἶν’ ἄγγελος· μά, πῶς νὰ σοῦ τὸ ’πῶ;
μ’ ὅλα τὰ κάλλη καὶ τὴς χάρες πὤχει,
δυστυχισμένος! δὲν τὴν ἀγαπῶ.
Ιω. Πολεμης
_-_076.jpg&oldid=111054){kind=link}