Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1887) - 071.jpg

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
71

ξεις αὐτῶν εἶχεν ἤδη ἀρκετὰ ἀραιωθῆ ὑπὸ διαφόρων ἀτυχιῶν, παρουσιάζεται εἰς αὐτοὺς νεανίας, ὅςτις ἐδήλωσεν, ὅτι θέλει νὰ προςέλθῃ εἰς τὴν συμμορίαν. Ἔφερε πλούσια δῶρα καὶ εἶπεν ὅτι ὀνομάζεται Αἷμος. Οἱ λῃσταὶ ἐχάρησαν ἀκούοντες τὸ ὄνομα τοῦ ἐπιφόβου τούτου λῃστοῦ ὃν ἔτρεμεν ἡ Μακεδονία καὶ τοῦ ὁποίου ἡ συμμορία, καταδιωχθεῖσα ἀμειλίκτως ὑπὸ τῶν αὐτοκρατορικῶν στρατευμάτων, εἶχεν ἐπ’ ἐσχάτων προςβληθῆ καὶ καταστραφῇ. Ἔγεινε λοιπὸν προθύμως δεκτὸς εἰς τὴν συμμορίαν, καὶ ἡ ἀποδοχὴ αὐτοῦ ἐπανηγυρίσθη ἀμέσως διὰ κραιπάλης, καθ’ ἣν ὁ νέος σύντροφος διὰ διαφόρων ναρκωτικῶν μέσων κατέστησεν ἀνικάνους πρὸς πᾶν ἔργον καὶ πᾶσαν ἀντίστασιν τοὺς λῃστὰς τῆς συμμορίας.

Οἱ ἀναγνῶσται ἐνόησαν ὅτι ὁ πρόσφυξ δὲν ἦτο ἀληθῶς ὁ λῃστὴς Αἷμος, ἀλλὰ Τληπόλεμος ὁ μνηστὴρ τῆς ὑπὸ τῶν λῃστῶν αἰχμαλωτισθείσης νεάνιδος. Ἡ δολία αὐτοῦ προςέλευσις πρὸς τοὺς λῃστὰς μόνον σκοπὸν εἶχε νὰ διευκολύνῃ τὴν σύλληψιν αὐτῶν παρὰ τῶν ἐπὶ τῆς καταδιώξεως τεταγμένων καὶ αὐτὸν ἀκολουθούντων στρατιωτῶν. Τὸ ἔργον ἐπέτυχεν. Ὁ μνηστὴρ ἀνέπνευσε καὶ μετ’ αὐτοῦ ἀνέπνευσεν ἡ Ἑλλὰς ἀπαλλαγεῖσα τῆς φοβερᾶς συμμορίας.

Οἱ ἀναγνῶσται θὰ ἐρωτήσωσι πότε συνέβησαν πάντα ταῦτα, εἰς ποῖον κακουργιοδικεῖον ἐδικάσθησαν οἱ λῃσταὶ, ἐκ τίνος δικαστικοῦ φακέλου παραλαβὼν ἀνέγραψα τὴν ἱστορίαν τῆς λῃστρικῆς συμμορίας. Εἷνε βεβαίως περίεργοι νὰ μάθωσι τἀληθῆ ὀνόματα τῶν λῃστῶν καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῶν κακῶς ποιηθέντων, πρὸ πάντων δὲ τὸ ὄνομα τῆς ἁρπαγείσης νεάνιδος καὶ τοῦ γενναίου αὐτῆς μνηστῆρος. Πρὸς τί τ’ἀρχαῖα ὀνόματα ἀφ’ οὗ τὰ πράγματα φαίνονται τόσον νέα καὶ ἐνθυμίζουσι τὰς ἱστορίας ἄλλων γνωστῶν λῃστρικῶν συμμοριῶν; Λυποῦμαι ὅτι δὲν δύναμαι νὰ εὐχαριστήσω τοὺς ἀναγνώστας. Ἡ ἱστορία φαίνεται νέα, ἀλλ’ εἶνε παλαιά. Δὲν ἐξήγαγον αὐτὴν ἐκ δικαστικῶν φακέλων. Τὰ ἐκτεθέντα ἐπεισόδια δὲν εἶνε εἰλημμένα ἔκ τινος τῶν ἀθηναϊκῶν πρωινῶν ἐφημερίδων, ἀλλὰ διηγεῖται αὐτά.... Τίς ἐπὶ τέλους; Ὁ ἕλλην Λουκιανὸς καὶ ὁ Ῥωμαῖος Ἀπουλήιος, ἐπὶ τὸ μυθιστορικώτερον ἴσως ἀφηγηθέντες γεγονότα πραγματικὰ τῶν χρόνων καθ’ οὓς ἡ λῃστεία ἐπὶ τῆς ἐν Ἑλλάδι ἀρχῆς τῶν Ῥωμαίων εἶχεν ὑπὲρ τὸ δέον θρασυνθῆ. Βλέπετε ὅτι ἡ λῃστεία πάντοτε εἶχεν ὅμοιον τὸν σκοπὸν καὶ παρεμφερῆ τὰ μέσα.

Σπυρ. Π. Λαμπροσ.