μετὰ πατάγου τὴν θύραν, ὁ Λάμαχος ἔθηκε τὴν χεῖρα αὑτοῦ καὶ τὸν βραχίονα εἰς τὸ κλεῖθρον, ἵνα ἐπιτηδείως ἄρῃ τον ἔνδοθεν μοχλόν. Ἀλλ’ ὁ τραπεζίτης, παρατηρήσας τὰς κινήσεις τῶν λῃστῶν, κατώρθωσε νὰ καρφώσῃ ἔσωθεν διὰ μεγάλου καρφίου ἐπί τινος ξύλου τῆς θύρας τὴν χεῖρα τοῦ Λαμάχου. Μετὰ ταῦτα δὲ ὁ Χρυσέρως, ἀνελθὼν εἰς τὴν στέγην τοῦ οἴκου, ἤρχισε ζητῶν βοήθειαν καὶ κραυγάζων πρὸς τοὺς γείτονας. Οἱ λῃσταὶ, φοβηθέντες μὴ κυκλωθῶσιν, ἀπέκοψαν διὰ ξίφους τὸν βραχίονα τοῦ Λαμάχου καὶ παραλαβόντες τὸν ἄχειρα ἀρχηγὸν, ἔσπευσαν νὰ σωθῶσιν. Ἀλλ’ ἡ σωτηρία τοῦ συρομένου τραυματίου ἦτο δυσχερὴς καὶ ἐδυσκόλαινε τὴν φυγὴν τῶν λῃστῶν. Ἐπείσθησαν λοιπὸν εἰς τοὺς λόγους τοῦ ἀρχηγοῦ, ὅτι χάριν τῆς ἰδίας σωτηρίας ἔπρεπε νὰ φονεύσωσιν αὐτόν. Ἀλλ’ ἐπειδὴ οὐδεὶς ἐτόλμα νὰ ἐπιχειρήσῃ τὸ σκληρὸν ἔργον, ὁ Λάμαχος, λαβὼν τὸ ξίφος διὰ τῆς ἀριστερᾶς, ἠσπάσθη αὐτὸ, καὶ ἐνέπηξεν εἰς το στῆθος, ἀποθανὼν ἡρωικὸν θάνατον κλέφτου. Ἀφ’ οὗ δὲ καὶ ἄλλα ἔπαθεν ἡ συμμορία ἐν Θήβαις, ἀνεχώρησεν εἰς ἄλλα μέρη τῆς Βοιωτίας. Ἡ διήγησις τῶν παθημάτων καὶ κατορθωμάτων των πρὸς τοὺς συναδέλφους ἐχρησίμευσεν ὡς ἄρτυμα τοῦ δείπνου.
Ἐννοεῖται ὅτι πολὺ θρασύτερα ἦσαν τα τολμήματα ὅσα ἐπεχείρει ἡ συμμορία ὁλόκληρος ὁμοῦ. Ἓν τῶν τολμηροτάτων ἔργων τῶν φοβερῶν λῃστῶν ὑπῆρξεν ἡ ἀπαγωγὴ ὡραίας νύμφης ἐξ αὐτοῦ τοῦ οἴκου ὅπου ἐτελεῖτο ὁ γάμος ἐπ’ ἐλπίδι πλουσίων λύτρων. Ἡ κόρη μετ’ αἰχμαλωσίαν τινῶν ἡμερῶν, τυχοῦσα καταλλήλου εὐκαιρίας, ἐκφεύγει ἐν νυκτὶ σεληναίᾳ, ὀχουμένῃ ἐπ’ ὄνου κατεχομένου ὑπὸ τῶν λῃστῶν καὶ παντοῖα πάσχοντος ὑπ αὐτῶν. Ἀλλ’ οἱ λῃσταὶ, ἐννοήσαντες τὴν φυγὴν τῆς κόρης, διώκουσιν αὐτὴν, καὶ καταλαβόντες ἐπαναφέρουσιν εἰς τὸ ὁλημέριον, ὃπου τιμωρεῖται ἐπὶ τῇ φυγῇ διὰ σκληροτάτων βασάνων. Ἀλλ’ ἐν τούτοις ὁ μνηστὴρ τῆς αἰχμαλώτιδος Τληπόλεμος, δυςτυχήσας νὰ ἴδῃ τὴν νεᾶνιν ἀπαγομένην σχεδὸν ἀπ’ αὐτῆς τῆς ἀγκάλης του, δὲν ἠδύνατο νὰ ἡσυχάσῃ, καὶ ἀπεφάσισε διὰ παντὸς τρόπου νὰ τιμωρήσῃ τοὺς λῃστὰς καὶ νὰ λάβῃ πάλιν τὴν ἐκλεκτὴν τῆς καρδίας του. Αἱ στρατιωτικαὶ ἀρχαὶ ἐτέθησαν εἰς κίνησιν καὶ, ὁ κίνδυνος ηὔξανεν ὁσημέραι διὰ τὴν συμμορίαν. Καὶ ὅμως ἡ σύλληψις καὶ καταστροφὴ τῶν λῃστῶν ἐβράδυνεν ἕως ἐπῆλθε συνεπίκουρος ὁ δόλος καὶ τὸ θάρρος τῆς τετρωμένης ὑπὸ τοῦ ἔρωτος καρδίας τοῦ Τληπολέμου. Ἡμέραν τινα, ἐν ᾧ οἱ λῃσταὶ περιφρόντιδες ἐσκέπτοντο, ὅτι αἱ τά-
_-_070.jpg&oldid=110254){kind=link}