ἡ ἐπιστολὴ ἔχει δύο τινὰ ἄξια σημειώσεως· ὁ χαρακτὴρ τῆς δευτέρας αὐτῆς παραγράφου δὲν εἶναι ἀπαράλλακτος ὁ τῆς πρώτης χαρακτὴρ, καὶ πλὴν τούτου, γράψας ἐν τῷ τέλει mille compliments empressés, ἔπειτα ἔσβυσε τὴν λέξιν empressés.
Αἱ ὑπογραφαὶ τῆς αὐτοκράτειρας Ευγενίας, τοῦ Chateaubriand, τοῦ Ῥοσσίνη, τῆς Ἀδελίνας Πάττη, τοῦ Ingres, τοῦ Offenbach εἶναι εὐανάγνωστοι· ἡ δὲ τοῦ Thiers ὅλως παραμεμορφωμένη, ἐνῷ ἥ τε γραφὴ καὶ ὑπογραφὴ τοῦ ἐπιστηθίου αὐτοῦ φίλου Mignet εἶναι τοσοῦτον λαμπραὶ ὥστε τὸ ἐπὶ τῶν ἐξωτερικῶν ὑπουργεῖον τῆς Ἑλλάδος ἤθελεν εἶναι εὐτυχὲς τῇ ἀληθείᾳ ἐὰν εἶχε κανένα τοιοῦτον γραφέα. Τὸ αὐτὸ περίπου λέγω καὶ περὶ τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Louis Blanc, καὶ περὶ τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Guizot, ἡ δὲ πλειονοψηφία αὕτη τῶν καλλιγράφων ἱστορικῶν ὑποθέτετε πόσον μὲ ἐκολάκευσε, διότι ὡς πρὸς τὸ εὐανάγνωστον τῆς γραφῆς τοὐλάχιστον εἰς οὐδένα παραχωρῶ τὰ πρωτεῖα.
Αἱ τέσσαρες λέξεις τοῦ πρίγκηπος Μέττερνιχ ἀναγινώσκονται πολὺ εὐκολώτερον τῶν ἑπτὰ στίχων τῆς πολυθρυλήτου πρεσβείρας ἥτις, ἐπὶ Ναπολέοντος Γ΄, ἔφερε τὸ διάδημα τῆς τοῦ συρμοῦ βασιλίδος ἐν Παρισίοις. Ἀλλ’ ἐὰν ἡ ἐπιστολή της φέρῃ τὰ ἐλαττώματα τῆς écriture anglaise, ἔχει ὅμως πολλὴν χάριν, καὶ τοσούτῳ μείζονα χάριν ὅσῳ περιβάλλεται ὑπό τινος μελαγχολίας. Vous savez, λέγει, combien les royautés de la mode sont passagères et je dois vous avouer que celle que vous me prêtez n’ existe plus je crois qu’ à l’ état de mythe et de vague souvenir.
Ἀλλ’ ἔλθωμεν εἰς τοὺς δύο ὑπάτους τῶν ποιητῶν τῆς Γαλλίας ἐν τῷ παρόντι αἰῶνι. Αἱ ἐπιστολαὶ τοῦ Λαμαρτίνου καὶ τοῦ V. Hugo διαπρέπουσι, μάλιστα τοῦ Λαμαρτίνου, ἐπὶ τῇ μυιογραφίᾳ των, ἵνα μὴ μεταχειρισθῶ, ἐξ εὐλαβείας πρὸς τοὺς ἄνδρας, ἄλλην τινὰ λέξιν ἐκ τῆς μυίας σχηματισθεῖσαν ἐν τῇ λαλουμένῃ γλώσσῃ· ἀλλ’ ἐπὶ τέλους, εἰ καὶ μετὰ πολλοῦ κόπου, ἀναγινώσκονται. Ὁποία ὅμως διαφορὰ πρὸς τὰ μεγάλα γράμματα τῆς γραφῆς τοῦ Ῥακίνα. Συνέβη δὲ εἰς τὸν V. Hugo τοῦτο ἀπροσδόκητον ὅτι, προϊούσης τῆς ἡλικίας, ὁ χαρακτὴρ τῆς γραφῆς αὐτοῦ, ἀντὶ νὰ χειροτερεύσῃ ἐξ ἐναντίας ἐβελτιώθη. Ὑπάρχει ἐν τῇ συλλογῇ ταύτῃ ἐπιστολὴ αὐτοῦ γραφεῖσα τῷ 1885, ὀλίγον πρὶν ἀποβιώσῃ, ἥτις εἶναι ὁμολογουμένως πολὺ εὐσχημοτέρα καὶ καθαρωτέρα τῶν προηγουμένων.
Μία τῶν περιεργοτέρων ἐπιστολῶν εἶναι ἡ τοῦ Scribe, ἧς ἡ πρώτη παράγραφος ἔχει οὕτως ἐν τῷ πανομοιοτύπῳ. Je venais vous faire
_-_054.jpg&oldid=110172){kind=link}