Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1886).djvu/74

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΚΩΝΣΤ. Φ. ΣΚΟΚΟΥ

Βλέπεις ὅτι καὶ πάλιν δὲν μ' ἐσύμφερε νὰ μείνω ἐμβρόντητος διὰ τὴν ὀξυδέρκειάν του.

Καὶ μαντεύεις, ὑποθέτω, ὅτι κατελόγισα μὲν εἰς βάρος σου τὰ συγχαρητήρια, ἐπέρασα ὅμως εἰς τὴν μερίδα μου ἐκλεκτάς τινας μερίδας τοῦ restaurant d'Athènes.

Ἀλλὰ τὸ πρόγευμα ἐκεῖνο ἐκινδύνευσε νὰ μοῦ 'βγῇ ἀπὸ τὴν μύτη, διότι ἐνῷ μετέβαινον οἴκαδε αἴφνης περιπίπτω εἰς τὴν ἔνεδραν κλωστομύστακος δικαστικοῦ κλητῆρος, ὁ ὁποῖος μοῦ ἔκαμνε καρτέρι ἔξω τῆς θύρας μου.

— Τί τρέχει, κύριε ;

— Σοῦ κατάσχει ὁ ἀντίδικος τὰ οἰκόπεδά σου !...

— Μὰ κύριε, ἐγὼ δὲν ἔλαβα ποτὲ τὴν τιμὴν νὰ κλέψω οἰκόπεδα τοῦ δημοσίου ...

— Αὐτὰ δὲν τ' ἀκούω 'γώ ! Ἢ ὑπογράφεις τὸ ἐπιδοτήριον ἤ τὸ τοιχοκολλῶ μὲ δύο μάρτυρας στὴ πόρτα σου !

Ἐδὼ πλέον ἤμην ὑπόχρεως νὰ μείνω ἐμβρόντητος ! ἤ τοὐλάχιστον νὰ τὸν στείλω εἰς ἑντάμωσίν σου.

Ἀλλὰ μὴ τρομάξῃς, ὡς ἐγώ. Ἐπρόκειτο περὶ ἑνὸς τρίτου Σωσίου μας, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔχει καὶ τοὺς δύο στὸ χέρι, διότι ἔχει τ' ὄνομά μου καὶ τὸ ἐπώνυμόν σου.

Ὥστε ἶσα-ἶσα βλέπεις ὅτι εἷνε κἄτι τι τὸ ὁποῖον, πρὸς ἡσυχίαν σου, πρέπει νὰ γραφᾗ.

Προχθὲς λαμβάνω εὐωδιῶντα φάκελλον ἀπὸ μέρους ὡραίας ἀγνώστου — διότι ὅλαι αἱ ἄγνωστοι εἷνε ὡραῖαι πάντοτε.

Ποῖον ἆρά γε παράδεισον ἀπολαύσεων περιεῖχεν ἡ ἀρωματώδης ἐκείνη ἐπιστολή; — διενοήθην.

Καὶ ὅμως ὃ ἀνύποπτος ἐκεῖνος περιειλιγμένος χάρτης περιέκλειε

« τὸν κεραυνὸν εἰς φάκελλον εὐώδη κεκλεισμένον ! »

Διότι, οἰκειοποιηθεὶς ἀλλότρια τρυφερὰ δικαιώματα — καὶ τί ἔπταια ἐγὼ ἀφοῦ προσεκαλούμην ῥητῶς εἰς τὴν μίαν μετὰ


74