Θὰ μεγαλώσουν· τὰ ἄρρενα θ' ἀποκτήσουν μύστακα, τὰ θήλεα στῆθος καὶ θὰ ἐκφράζωσι τὰ ἐκρίμματα τοῦ ἐγκεφάλου αὐτῶν εἰς γαλλικὴν ἢ ἄλλην γλῶσσαν — διότι δυνατὸν νὰ εἶνέ τις ἠλίθιος εἰς πολλὰς γλώσσας — πληροῦντα τὰς πλατείας καὶ τοὺς περιπάτους μὲ τὰ χειρόκτιά των, τὰ μύρα των καὶ τὰς ὡς νευροσπάστων κινήσεις των.
Λάβετε τώρα ἓν ζεῦγος τοιούτων ὄντων καὶ πρὶν τὰ συζεύξητε πρὸς διαιώνισιν τοῦ γένους των, μικροσκοπήσατέ τα· παρατηρήσατε τί θά εὕρητε ἐν τῇ κεφαλῇ αὐτῶν καὶ τί ἐν τῇ καρδίᾳ, καὶ εἰς ποίαν κατάστασιν ἐκ τῆς τοιαύτης ἀτμοσφαίρας ἣν ἐκ νηπιακῆς ἀναπνέουσιν ἡλικίας, καὶ ὅσοι ἀγαπᾶτε τὴν Ἑλλάδα, καὶ ὀνειροπολεῖτε τὸ μέλλον της χύσατε πύρινα δάκρυα…
Μηδεὶς εἴπῃ ὅτι ταῦτα εἶνε ὑπερβολαί· ὑπάρχουσι τοιαῦται μητέρες παρ' ἡμῖν· εὐτυχῶς αἱ πλεῖσται τῶν ἑλληνίδων ἔχουσιν ἀκόμη τόπον ἐν τῇ καρδίᾳ των διὰ τὰ τέκνα των· δὲν ἐξεπολιτίσθησαν τόσον πολύ· ἀλλὰ πολλὰ φέσια καὶ τσεμπέρια καθαιροῦνται κατ' ἔτος ἀπὸ τῶν κεφαλῶν καὶ ἀνυψοῦνται ἐπ' αὐτῶν τὰ πτερὰ τῶν στρουθοκαμήλων· πολλὰ ἐλεύθερα στήθη σφίγγει κατ' ἔτος ὁ κορσές, ὡς διὰ νὰ τὰ συνθλίψῃ καὶ ἐξαγάγῃ ἀπ' αὐτῶν πᾶν γενναῖον αἴσθημα…
Δὲν γενικεύομεν· δὲν καταδικάζομεν συλλήβδην πάσας τὰς ἑλληνίδας μητέρας· αἱ καλαὶ πράττουσιν ἁπλῶς τὸ καθῆκόν των· δὲν ὑπαινιττόμεθα αὐτάς· ὁ ἰατρὸς δὲν μεριμνᾷ περὶ τῶν ὑγιῶν· παρακολουθεῖ τὰ κρούσματα καὶ ἐξακριβώνει τὴν ἐπιδημίαν. Ἐν τοῖς δεινοῖς χρόνοις, οὓς διερχόμεθα, τὸ ὕψιστον τῆς Ἑλλάδος συμφέρον ἀπαιτεῖ καὶ οἱ νοσοῦντες νὰ θεραπευθῶσι καὶ τὸ νόσημα νὰ μὴ μεταδοθῇ.
Α. Π. Κουρτιδης
