Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1886).djvu/40

ΚΩΝΣΤ. Φ. ΣΚΟΚΟΥ

---

Καὶ τότε ὠνειρεύετο ὑπὸ πλατάνους δεῖπνα
μὲ κόταις δούλων ἀδελφῶν, μὲ δάφνας καὶ μυρσίνας,
ἀλλ' ὅταν ἐκ τοῦ εὐτυχοῦς ληθάργου του ἐξύπνα,
μετὰ δακρύων ἔβλεπε πῶς εἶναι εἰς Ἀθήνας.
Καὶ δίδων πέντε φάσκελα τὸ ἔθνος κατηρᾶτο,
καὶ πάλιν ἐξεθύμωνε καὶ πάλιν ἐκοιμᾶτο.

Ἐδίψα μάχας κι’ αἵματα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης,
ἀλλὰ τὸ ἔθνος δυστυχῶς μετὰ μακροὺς πολέμους
ἐτρύγα τοὺς γλυκεῖς καρποὺς τῆς ποθητῆς εἰρήνης,
μοιραίως πελαγοδρομοῦν 'στοῦς τέσσαρας ἀνέμους.
Κι' ἐκεῖνος ἐκινδύνευε τῆς πείνας ν' ἀποθάνῃ,
κι' ἐσκέπτετο νυχθημερὸν τί διάβολο νὰ κάνῃ.

Ἀλλ' ὁ Θεός, ὁ πώποτε πεινῶντα μὴ ἀφίνων
οὐδὲ αὐτὰ τὰ πετεινά, ὡς λέγουν, τοὐρανοῦ,
πρὸ πάντων δὲ οἰστρηλατῶν τοὺς κλέπτας τῶν Ἑλλήνων,
καὶ τοῦ πτωχοῦ Πετσωματᾶ ἐφώτισε τὸν νοῦ·
κι' ὡς μόνην τοῦ ἐνέπνευσε παρήγορον ἐλπίδα
νὰ βάλῃ κάλπην βουλευτοῦ κι' ἐκεῖνος 'στὴν πατρίδα.

Αὐτὸ τὸ πρᾶγμα δύσκολον πολὺ δὲν τοῦ ἐφάνη…
εἰς τὴν πατρίδα ἔχαιρεν ὑπόληψιν μεγάλην,
καθόσον ἦτο γέννημα ἑνὸς ἀρχιτσοπάνη,
διακριθέντος ἄλλοτε στὴν Τουρκομάχον πάλην.
Ἀλλὰ κι' αὐτὸς ὁ ἴδιος μετὰ τοσοῦτον χρόνον
συνέχισε τὰ τρόπαια τῶν πατρικῶν ἀγώνων.

---

40