Εἴθε μάλιστα νὰ ἔδυε τόσῳ ἐνωρὶς καὶ διὰ τοὺς ἐκδότας ἐφημερίδων καὶ νὰ ἀνενεοῦτο ἡ ἐτησία συνδρομὴ κατὰ ὀκτὼ μῆνας.
Βεβαίως διαμαρτύρονται εἰς τὴν βλασφημίαν ταύτην αἱ καλλίσφυροι καὶ δροσεραὶ ἀτθίδες τῆς ὁδοῦ Σταδίου, δι’ ἃς κατ’ ἐξαίρεσιν, τὸ ἔτος περιέχει 24 ἢ καὶ 48 ἐνίοτε — κατὰ τὴν ἀδιακρισίαν ἑκάστης — μῆνας, καί, τὸ περίεργον, μὲ αἰωνίαν ἄνοιξιν καὶ δίχως θέρος, δηλ. χωρὶς τὰ καλοκαίρια, εἰς πεῖσμα τῶν πελατῶν τοῦ Κεντρικοῦ Ταμείου διαμαρτυρομένων καὶ ἀπορούντων πῶς ὁ μὴν δὲν σύγκειται μόνον ἀπὸ 10 τὸ πολὺ ἡμέρας καὶ ἀπὸ πενταπλασίας τοὐλάχιστον νύκτας.
Εἶνε ὅμως τὸ αὐτό.
Δύνασθε δηλ. νὰ θεωρήσητε καὶ ὡς λῆξαν τὸ ἔτος 1885 μέχρι τοῦ Σεπτεμβρίου, διότι καὶ οἱ ὑπολειπόμενοι τρεῖς μῆνες ἔσονται ξηρὰ ἀντιγραφὴ τῶν παρελθόντων ἐννέα — ἀρκεῖ νὰ ἀντιστρέψητε τοὺς ὅρους — τουτέστιν ἀντὶ τοῦ κονιορτοῦ, τῶν οὐρητηρίων καὶ τῶν ὑπαιθρίων θεαμάτων τοῦ θέρους, νὰ φαντασθῆτε τὴν λάσπην καὶ τὰς κοινοβουλευτικὰς παραστάσεις τοῦ χειμῶνος, ἀντὶ δὲ τοῦ ᾄσματος τῶν χελιδόνων καὶ τῶν κούκων τῆς ἀνοίξεως, τὸ ἑωθινὸν κελάδημα τῶν σαλεπτσήδων τοῦ φθινοπώρου, καὶ τῶν κούκων τῆς Βουλῆς.
Ἄλλη μεταβολὴ οὐδεμία γενήσεται, ἐκτός, — ἐννοεῖται — τῶν ἀπαραιτήτων… διδασκαλικῶν ὑπὸ τοῦ ὑπουργείου.
Τὸ πολὺ—πολὺ ἐνδεχόμενον νὰ μεταβληθοῦν καὶ τὰ ὅρια τοῦ ἑλληνισμοῦ, κατερχομένων τῶν Βουλγάρων καὶ τῶν Αὐστριακῶν εἰς τὴν Φιλιππούπολιν καὶ τὴν Θεσσαλονίκην, καθ’ ὃν χρόνον ἀκριβῶς θὰ ἀγορεύῃ ὁ κ. Σιγάλας καὶ ὁ κ. Βλασ-
