μὴ λυπεῖσθε, κυρίαι μου. Τάχα τί σημαίνει ἐὰν δὲν ἴδητε τὴν πραγματικὴν Ἰταλίαν καὶ τὴν ἰδῆτε χαρτίνην εἰς τὴν σκηνὴν τῶν Ὀλυμπίων. Ἔλθετε νὰ ὑπάγωμεν εἰς τὴν παράστασιν τῆς Loucretia Borgia καὶ σᾶς βεβαιῶ, ὅτι ἐν διαστήματι δύο ὡρῶν θὰ περιηγηγῶμεν ὁλόκληρον τὴν Φερράραν καὶ τὴν Βενετίαν· θὰ τραγουγήσωμεν ἐντὸς μιᾶς γόνδολας τὸ ναυτικὸν ἆσμα O! Venetia! benedetta la regina sei del mar. Ψυχὴ μου ρομάντσα! Ἢ μήπως θέλετε νὰ ἰδῆτε τὸ Παρίσι; τότε ἃς ὑπάγωμεν εἰς τὴν παράστασιν τοῦ γέρω-Μαρτὲν ἢ τῶν δύο ὀρφανῶν. Μήπως θέλετε νὰ ἰδῆτε τὴν Αἴγυπτον; τότε ἃς ὑπάγωμεν εἰς τὴν παράστασιν τῆς Ἀϊδᾶς, ἄν ὅμως θέλετε νά ἰδῆτε τὸν Βεσοῦβιον ἃς ὑπάγωμεν εἰς τὴν παράστασιν τῆς Ἰόνης. Ἀλλὰ βλέπω, ὡραία ἀναγνώστρια, ὅτι σιγᾶτε, μήπως θέλετε ἄραγε νὰ ὑπάγητε εἰς τοὺς οὐρανούς; Τίς ἠξεύρει εἶσθε γυνὴ καὶ πιθανὸν καὶ τοῦτο νὰ ἧναι μία τῶν ἰδιοτροπιῶν σας, ἀλλ' ἐπὶ τέλους ἴσως ἔχετε δίκαιον, διότι ἐκεῖ ἀνήκετε. Τότε ἃς ὑπάγωμεν κατὰ πρῶτον εἰς τὴν παράστασιν τοῦ Φάουστ, διὰ νὰ ἴδωμεν τὴν ἀποθέωσιν τῆς Μαργαρίτας. Ἤδη, λάβετε τὸν βραχίονά μου καὶ σᾶς ὑπόσχομαι ἐντὸς δύο μηνῶν τοῦ Ἀθηναϊκοῦ θέρους νά περιηγηθῆτε σχεδὸν ὁλόκληρον τὴν ὑφήλιον. Ὁρίσατε εἰς τὸ τραμβάϋ· θὰ σταματήσωμεν εἰς τὰ Ὀλύμπια, ὅπου παίζεται ὁ Φάουστ.
Μὴ λησμονεῖτε, ὅτι εὑρισκόμεθα εἰς τὴν Γερμανίαν καὶ μάλιστα εἰς μικρὸν χωρίον αὐτῆς, ὅπου ἡ ξανθὴ Μαργαρίτα στρέφει τὴν ἠλακάτην της, ᾄδουσα ἀρχαῖον τεκτονικὸν ᾆσμα. Θέλετε τώρα, ὦ ἀναγνώστρια, νὰ μάθητε καὶ τὴν ὑπόθεσιν τοῦ Φάουστ; Αὐτὴν βεβαίως θὰ τὴν γνωρίζετε, διότι πρόκειται περὶ νεότητος, γυναικὸς καὶ διαβόλου καὶ αὐτὰ τὰ τρία πράγματα φαίνεται ὅτι ἔχουσι μεγάλην σχέσιν μεταξύ των. Ἀρκεῖ λοιπὸν ὅτι εἷσθε γυνὴ καὶ μάλιστα ἀνεπτυγμένη. Ἂν ἐρωτᾶτε τώρα καὶ διὰ τὰ πρόσωπα τοῦ θιάσου, κανεὶς δὲν κάμνει τίποτε οὔτε αὐτὸς ὁ Μεφιστεφελῆς, διὰ τὴν ὑποκρινομένην δὲ τὴν Μαργαρίταν δεσποινίδα Monti εἶναι πολὺ βαρὺ τὸ μέρος τοῦτο, ἀφοῦ μάλιστα ἔχει φωνὴν γατίου, ὥστε μόνον ὡς Μαργαρίτα μεταξὺ τῶν γάτων δύναται νὰ χρησιμεύσῃ καὶ νὰ ὀνομασθῇ Ἀσπρούλα.
