Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου (1886).djvu/109

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

ληνίσεως τῆς serrenade εἰς σερενάδαν, μᾶς διαβεβαιοῖ ἐξ ἄλλου ὅτι καὶ οἱ πολυθρύλλητοι πρόγονοί μας ἑξελαρυγγίζοντο ἐπίσης ὑπὸ τὰ παράθυρα προσφιλῶν ὑπάρξεων, ἀναμένοντες, οὐχὶ βεβαίως το δειλὸν ἄνοιγμα τοῦ παραθύρου ἢ τὴν καταδάμασιν τῆς σκληρότητος Εὔας τινὸς, ἀλλ' ἁπλούστατα τὸ ἄνοιγμα τῆς θύρας καὶ τὴν δεξίωσιν αὐτῶν παρ' ἁβροσάρκου Λαΐδος. Ἇ! ἦσαν πρακτικοὶ ἄνθρωποι οἱ μακαρῖται ἐκεῖνοι. Κεκορεσμένοι ἀπὸ δαψιλοῦς συμποσίου καὶ πλήρη καπνῶν ἔχοντες τὴν κεφαλὴν ἀπὸ τοῦ ἀθανάτου ὁποῦ τῆς σταφυλῆς, ἐξεδίδοντο καθ' ὁμάδας εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ διέτρεχον τὰς συνοικίας καὶ ἔμελπον ὑπὸ τὰ παράθυρα τῶν φιλτάτων. Καὶ δὲν ἀναφέρουσι μὲν τὰ σεμνὰ ἱστορήματα τὸν σκανδαλισμὸν τῶν ζηλοτύπων συζύγων, τὴν ἐπανάστασιν τῶν δεσποινῶν καὶ τῶν παιδισκῶν, οὐδὲ τοὺς ἀμφιβόλους κατακλυσμοὺς ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τῶν κανταδόρων, οὐδὲ τὴν γκρίνια τῶν ἐχόντων ἀνάγκην ὕπνου καὶ ἀναπαύσεως, ἀλλ' οὐδεὶς ἀπαγορεύει ἡμῖν νὰ φαντασθῶμεν πάντα ταῦτα ἐν τοῖς κωμικωτέροις ἐπεισοδίοις. Δὲν βλέπομεν ἐν τούτοις τὴν ἀνάγκην νὰ παρακολουθήσωμεν τὴν ἱστορίαν τῶν κώμων, οὐδὲ νοοῦμεν τί διαφέρει τὸν ἀνεκτικὸν ἀναγνώστην ἡ ἱστορία τῶν ἀρχαίων κωμαστῶν ἢ τῶν ἀθανάτων τροβαδούρων, τῶν περιφήμων αἴφνης Vidal, τῶν Bertrand de Borne, τῶν Daniel καὶ τόσων ἄλλων ἀφεντανθρώπων, οἵτινες κατώρθωσαν ν' ἀπαθανατίσωσι τα ὀνόματά των, διατρέχοντες, τὴν Φλωρεντίαν, τὴν Τουλούζην, το Αἴξ, τὴν Προβηγγίαν καὶ ἀπὸ πύργου εἰς πύργον ψάλλοντες τὸν ἔρωτα καὶ τὸν ἱπποτισμόν. Δὲν ἀγαπῶμεν, μὰ τὸν κ. Παππαρηγόπουλον, τὰς ἀνασκαφὰς τῆς ἱστορίας· ἄλλως τί μέλλει ἡμῖν περὶ τῶν παρελθόντων; Δύναται ἡ Σαπφὼ νὰ ψάλλῃ ὅσῳ θέλει:

Δέδυκε μὲν ἁ Σελάνα
Καὶ Πλειάδες μέσαι δὲ
Νύκτες..........

καὶ δύναται νὰ συνθέτῃ ὅσας δήποτε serrenades ὁ Βετχόβεν, ἢ ὁ Μόζαρ ἐν τῷ Δὸν Ζουάν του, ἀλλ' ἕχομεν καὶ ἡμεῖς σήμερον καὶ ἀντηχεῖ ἀνὰ τὰς ὀδοὺς τοῦ ἄστεως τό:


109