Ἰδοὺ ἡ πρό πολλοῦ ἐπιθυμηθεῖσα, ϗ ὑποσχεθεῖσα εἰς τὴν ἁπλῆν διαλέκτον ἐφημερὶς, ὡς ἕνα νέον φυτὸν, ὁποῦ ὀλίγον κατ’ ὀλίγον ἀυξάνει εὐανθεῖ, ϗ τέλως εὐκαρϖόντας προξενεῖ μύρια καλά ϗ μ’ ὅλον ὁποῦ ἅυτη ἡ ἐφημερὶς μὲ ἕνα τέτοιον φυτὸν κατὰ τὴν ἐπωφελῆ ἔκτασιν ϗ ἔκβασίν της ἀρμοδίως δύναται, ϗ ϖρέπει νὰ παρομοιασθῇ, μὲ ὅλον τοῦτο διαφέρει ϖάλιν ἀπὸ ἀυτὸ πολὺ κατὰ τὴν καλλιέργειάν της, ὡσὰν ὁποῦ ἕνα τέτοιον φυτὸν φυσικῶς τουτέστι ϗ χωρὶς κόπον ἀνθρώπων φθάνει εἰς τὴν ῥηθεῖσαν ἀκμὴν, ἀλλὰ πολὺ ἄλλως ἔχει τὸ νῦν ἐπιχείρημα τῆς ἐφημηρίδος, ὡσὰν ὁποῦ ἀυτὴ ὄχι μόνον ἔργα χειρῶν ἀπαιτεῖ, ἀλλὰ ϗ δαπάνην ϗ τὴν μικράν ϗ μεγάλον πόνον, ϗ ἔκτασιν τοῦ ἀυτοῦ νοὸς, ὄντας ἀυτὴ, κατὰ τον εἰς τὴν εἴδησιν ὀρισμόν της μία συλλογὴ ϗ ἐκβολὴ διαφόρων πηγῶν.
Ἀλλ' ὅσον μὲν διὰ τὸ πρῶτον εἴμεθα βέβαιοι, ὅτι θέλλομεν ἐργασθεῖ φιλόπονοι· Διὰ δὲ τὸ δεύτερον με ὅλον ὁποῦ ἡ συνδρομὴ τῶν φιλαναγνώστων τόσον μικρὰ οὗσα, ὁϖοῦ μόλις τὸ χαρτίον δύναται νὰ πληρωθῇ· Μὲ ὅλον τοῦτο ἡμεῖς δὲν ἐφοβήθημεν τὸ νὰ προχωρέσωμεν εἰς τὸ ἐπωφελὲς ἐπιχείρημά μας, ἐλπίζοντες ὁποῦ ὀλίγον κατ' ὀλίγον συγγενευόμενοι οἱ φιλαναγνώσται με τὴν παροῦσαν ἐφημηρίδα νὰ ἤθελον συνδράμῃ δια τὴν τελειάν της ἀκμὴν, ὡσὰν ὁποῦ οἱ συντρέχοντες δίδοντες τιμὴν τὴν διωρισμένην εἰς τὸ καισσαροβασιλικὸν Ὄμϖερστχοφ Ποσταμτ
