δὲν ἀφίνει ἀμφιβολίαν ὅτι ἡ παραλήγουσα τοῦ ὀνόματος τῆς πόλεως πρέπει νὰ γράφεται διὰ Η καὶ δι’ ἁπλοῦ Σ· ὅθεν συμπεραίνεται ὅτι αἱ ἀνωτέρω μνημονευθεῖσαι γραφαὶ, πλὴν τῆς παρὰ τῷ Σκύλακι καὶ Σουΐδᾳ, εἶναι ἅπασαι ἡμαρτημέναι, καὶ μόνη ὀρθὴ εἶναι ἡ Κορησία.
Ἐκ τῶν μέχρι τοῦδε λεχθέντων ἐξάγεται ὅτι εἶναι ἄτοπος ἡ γνώμη τοῦ Brondsted, ὁ ὁποῖος, φρονῶν ὅτι τὸ ὄνομα πρέπει νὰ γράφεται Κορησσὸς, ὑπέλαβεν ὅτι νόμισμα ἐξ ὀρειχάλκου ἀποδοθὲν ὑπὸ τοῦ Σεστινίου εἰς τὴν νῆσον Κέω, διότι ἔφερε τὴν λέξιν Κορησία[1], ἦτο ἔργον ἀμαθοῦς τινος χαράκτου τοῦ μεσαιῶνος, ἢ κιβδηλοποιοῦ τῶν νεωτέρων, ὅςτις ἐπὶ σκοπῷ ν’ ἀποκρύψῃ τὴν ἀπάτην, μετεχειρίσθη πρὸς τοῦτο τὴν μικρὰν αὐτοῦ ἱκανότητα, ἡ προσέδραμεν εἰς κακήν τινα μετάφρασιν τοῦ Στράβωνος.
Ἡ λέξις Κορησία μαρτυρεῖ ἐκ τοῦ ἐναντίου τὴν γνησιότητα τοῦ νομίσματος, καὶ οὐδεμίαν ἰσχὺν ἔχουσιν ἀντιμαρτυρίαι συγγραφέων, τῶν ὁποίων τὰ κείμενα, ἐξ αὐτῆς τῆς πρὸς ἄλληλα διαφορᾶς, δεικνύουσιν ὁπόσον αὐτὰ χρήζουσι διορθώσεως. Ἐκτὸς τούτου, ἐπειδὴ τὰ νομίσματα τῆς Κέω δὲν ἔχουσιν εἰμὴ τὰ πρῶτα τρία ἡ τέσσαρα τῆς λέξεως στοιχεῖα ΚΟΡ ἢ ΚΟΡΗ, ἄλλη περὶ τοῦ ἐναντίου ἀπόδειξις, καίτοι πολὺ ἀδύνατος ὡς πρὸς τὰς λοιπὰς, δὲν μένει, παρὰ ἐν νόμισμα, ἐπὶ τοῦ ὁποίου, μεταξὺ τῶν ἀκτίνων ἀστέρος τινὸς, ἀναγινώσκεται ΚΟΡΗΣΣΟΣ. Ἀλλ’ ἀναγινώσκεται τῷ ὄντι; διότι τοῦ νομίσματος τούτου δὲν πιστεύομεν ὅτι ὁ Brondsted ἔλαβεν ἀνὰ χεῖρας ὑπὲρ τὸ ἐν ἀντίτυπον, καὶ τοῦτο τίς οἶδεν ἂν ὄχι τετριμμένον, καὶ ἂν, ὁλοκλήρου ἀναγινωσκομένης τῆς λέξεως, δὲν ἠδύνατο εὐλογώτερον νὰ θεωρηθῇ ὡς νόμισμα τοῦ Κορησσοῦ τῆς ἐφεσίας.
Δὲν μᾶς λανθάνει ὅτι τὸ ὄνομα τῆς πόλεως ταύτης παρ’
- ↑ Leit. Numism. T, V. p, 23.
