συλλαβόντες μετὰ τῶν τεσσάρων τέκνων καὶ ὅλου αὐτῆς τοῦ θησαυροῦ, ἀπῆλθον διὰ νυκτὸς, οὐδενὸς εἰδότος τὸ ποῦ. Τὴν Ἑλένην κατέκλεισεν ἔπειτα ὁ ἅρπαξ εἰς τὸ φρούριον τῆς Νουκερίας, κείμενον μεταξὺ ὀρέων καὶ ὂν ἐκ τῶν ὀχυρωτέρων τοῦ βασιλείου. Φιλάργυρος δὲ ἐξ ἴσου καὶ ὠμὸς, οὐδὲν ἄλλο ἐχορήγει εἰς τὴν δυστυχῆ βασίλισσαν πρὸς τὸ ἐνδεῶς ζῇν μετὰ τῆς οἰκογενείας, εἰμὴ τρεῖς οὐγκίας χρυσᾶς κατὰ μῆνα. Ἡ Ἑλένη ὑπὸ τὸ βάρος τῶν δεινῶν. αὐτῆς παθημάτων κατέλυσε τὸν βίον τῷ 1272 ἐγγὺς τοῦ τριακοστοῦ τῆς ἡλικίας της ἔτους, ἀφ’ οὖ παρὰ τὸ κάλλος καὶ τὴν εὐγένειαν, οὐδὲν ἧττον ἐθαυμάσθη καὶ διὰ τὴν σωφροσύνην αὐτῆς».
Κατὰ βραχεῖαν περίοδον μικρὸν ὑπερβᾶσαν τὰ πέντε ἔτη εἶχε λάβει ἐξ αὐτῆς ὁ Μανφρὲ τὰ τέσσαρα τέκνα, ἐκ τῶν ὁποίων ἓν μόνον τὸ θῆλυ ἀνέσωσε μετὰ δεκαοκτὼ ἐτῶν φυλακὴν τὴν ἐλευθερίαν του, τὰ δὲ ἄλλα ὑπὸ στενῆς διαίτης καὶ κακουχίας ἐξήντλησαν καὶ ταῦτα τὸν βίον ἐν φυλακῇ.
Ἀλλ’ ἵνα ἐπανέλθωμεν εἰς τὸν Δεσπότην Μιχαὴλ, ὑπενθυμίζομεν ὅτι κατέλιπεν οὗτος τρεῖς παῖδας, τῶν ὁποίων πρεσβύτερος ἦτο ὁ Νικηφόρος. Τοῦτον ὁ πατὴρ διώρισε κηδεμόνα καὶ ἐπίτροπον τῶν δύο ἄλλων Μιχαὴλ καὶ Ἰωάννου, ὡς ἀτελεστέρων τὴν ἡλικίαν καὶ ἔτι ἀγάμων. Δυσαρεστηθέντες δὲ εἰς τὴν ἐπιτήρησιν τοῦ ἀδελφοῦ, καὶ αἰσθανόμενοι ὅτι κακὴν πρὸς αὐτοὺς ἔκβασιν ἔμελλε τελευταῖον νὰ λάβῃ, προσέδραμον οὗτοι φυγάδες εἰς τὸν βασιλέα Παλαιολόγον. Ὁ Μιχαὴλ εἶχε διαιρέσει ὅλην αὐτοῦ τὴν ἐπικράτειαν εἰς δύο μερίδας, ἐξ ὧν τὴν μίαν, ἥτις καὶ παλαιὰ Ἤπειρος ὀνομάζεται, ἀφῆκεν εἰς τὸν Δεσπότην Νικηφόρον. Περιέχει δὲ αὕτη Θεσπρωτοὺς καὶ Ἀκαρνᾶνας καὶ Δόλοπας καὶ πρὸς τούτοις Κερκυραίους καὶ Κεφαλλῆνας καὶ Ἰθακησίους. Ὁρίζεται δὲ, πρὸς μὲν δυσμὰς ἐκ τοῦ Ἀδριατικοῦ καὶ τοῦ Ἰονίου πελάγους, πρὸς δὲ ἄρκτον ἐξ ὀρέων ὑψηλῶν τοῦ τε Πίνδου καὶ τῶν καλουμένων Ἀκροκεραυνίων, πρὸς δὲ ἀνατολὰς ἐκ τοῦ ποταμοῦ Ἀχελώου, καὶ πρὸς μεσημ-
