Σελίδα:Ελληνομνήμων Αρ.1 (1843).djvu/57

57

ΕΛΛΗΝΟΜΝΗΜΩΝ

Ὁ Μανφρὲ κατὰ τὴν ἐν Βενευέντῳ μάχην ἀπέβαλε καὶ βασιλείαν καὶ ζωήν (1266). «Ἡ δὲ βασίλισσα (συνεχίζει τὸν λόγον μετὰ πολλῆς ἀφελείας ὁ ἀνώνυμος), ἥτις διέτριβε τότε ἐν Λυκερίᾳ, μαθοῦσα τὸ γενόμενον παρ' ὀλίγον ἀπέθανεν ἐκ τῆς λύπης. Ἡ ταλαίπωρος οὔτε παρηγορίαν, οὔτε συμβουλὴν ἠδύνατο νὰ δώσῃ εἰς ἑαυτὴν, διότι καὶ βαρόνιοι καὶ αὐλικοὶ, κατὰ τὸ σύνηθες ἀπέστρεψαν τὸ πρόσωπον. Μόνος ὁ ἡμέτερος συμπολίτης Κύριος Μονυάλδος μετὰ τῆς συζύγου Ἀμυνδίλλας καὶ ὁ Κύριος Ἀμερύσιος, οἰκεῖοι ὄντες καὶ πιστοὶ εἰς τὸν βασιλέα, δὲν τὴν ἐγκατέλιπον, ἀλλ’ ἐνθαῤῥύνοντες τὴν ἐσυμβούλευον νὰ φύγῃ εἰς Τράνον καὶ ν’ ἀποπλεύσῃ ἐκεῖθεν μετὰ τῶν τέκνων πρὸς τοὺς ἐν Ἡπείρῳ συγγενεῖς της. Ὁ Κύριος Ἀμερύσιος ἔπεμψεν εὐθὺς πιστὸν ἄγγελον πρὸς τὸν φίλον του Κύριον Λυπώνην, παραγγείλας νὰ ὁπλίσῃ κρυφίως καὶ νὰ ἔχῃ ἕτοιμον ἡ κάτεργον ἢ ἄλλο μικρὸν πλοῖον. Τὴν νύκτα τῆς 3 Μαρτίου ἔφθασαν εἰς Τράνον, ἀλλ’ οὔτε ν' ἀποπλεύσωσιν ἠδυνήθησαν διὰ τὴν ἀντίπνοιαν τοῦ ἀνέμου, οὐδὲ νὰ ἐκλιμενισθῶσιν. Ὅθεν ἡ βασίλισσα μετὰ τοῦ Μονυάλδου καὶ Ἀμερυσίου εἰσῆλθον κρυφίως εἰς τὸ φρούριον, ὅπου ἔτυχον εὐμενοῦς παρὰ τοῦ φρουράρχου δεξιώσεως. Μαθόντες δὲ τοῦτο φράτορές τινες, τοὺς ὁποίους μετενδεδυμένους ὁ Πάπας Κλήμης εἶχεν ἀποστείλει, ὡς ἐλέγετο, εἰς τὸ βασίλειον, ἐπὶ σκοπῷ νὰ ἐπαναστήσωσι τοὺς ὄχλους κατὰ τοῦ βασιλέως Μανφρὲ, προσῆλθον εἰς τὸν φρούραρχον ἀναπείθοντες αὐτὸν νὰ κρατήσῃ ὑπὸ φυλακὴν τὴν βασίλισσαν μετὰ τῶν τέκνων, ὡς μέλλοντα καὶ πρὸς τὸν Ἅγιον Πατέρα νὰ φέρῃ μεγάλην χάριν, καὶ παρὰ τοῦ βασιλέως Καρόλου νὰ βραβευθῇ ἐπαξίως. Καὶ τοσοῦτον ἴσχυσαν αἱ κατηχήσεις αὐτῶν, ὥστε ἀναζυγώσας τοῦ φρουρίου τὴν γέφυραν ἔκλεισεν ὁ προδότης τὴν ταλαίπωρον Ἑλένην μετὰ τῶν τέκνων της. Τῇ 6 τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ἔφθασαν πολλοὶ ἔνοπλοι ἱππεῖς παρὰ τοῦ βασιλέως Καρόλου πεμφθέντες πρὸς ἀναζήτησιν τῆς βασιλίσσης, τὴν ὁποίαν καὶ