Σελίδα:Ελληνομνήμων Αρ.1 (1843).djvu/13

13

ΕΛΛΗΝΟΜΝΗΜΩΝ

Τριάκοντα περίπου στάδια ἀπεῖχον τῆς πόλεως θερμὰ λουτρὰ καθ’ ἃ γράφει ὁ Παυσανίας. Ἱστορεῖται ὅτι βασιλεύοντος τῶν Μακεδόνων Ἀντιγόνου τοῦ Δημητρίου (μεταξὺ τοῦ 277 καὶ 244 Π. X.) ἐφάνη κατὰ πρῶτον τὸ ὕδωρ τοῦτο, καὶ ὄχι εὐθὺς , ἀλλὰ πῦρ ἐκ τῆς γῆς ἀνέζεσε πολὺ, καὶ τούτου μαρανθέντος ἐῤῥάγη πηγὴ ὕδατος, τὸ ὁποῖον θερμὸν καὶ δεινῶς ἁλμυρὸν ἀνέβλυζεν ἔτι ἐπὶ τῶν χρόνων τοῦ Παυσανίου, καὶ ὅστις ἀπελούετο ἐν αὐτῷ δὲν εὕρισκεν ἐγγὺς ψυχρὸν ὕδωρ, κατὰ τὴν μαρτυρίαν τοῦ αὐτοῦ περιηγητοῦ, οὔτε εἰσπίπτων εἰς τὴν θάλασσαν ἠδύνατο νὰ κολυμβᾷ ἀκινδύνως ἐξ αἰτίας τῶν ἐν αὐτῇ διαιτωμένων πλείστων κυνῶν καὶ ἄλλων θηρίων. Ὁ Dodwell λέγει ὅτι ἀνεζήτησεν εἰς μάτην τὰ λουτρὰ ταῦτα· ἀλλ’ ἐκ τοῦ μέρους τῆς χερσονήσου, τὸ ὁποῖον ἀντίκειται εἰς τὸ Ἀγκίστριον πρὸς μεσημβρίαν τοῦ χωρίου Κουνουπίτσας, οὕτω κληθέντος προφανῶς ἀπὸ τοῦ σμήνους τῶν κωνώπων οἵτινες ταλαιπωροῦσι τὸ μέρος ἐκεῖνο, ἐν ἀποστάσει τριῶν τεταρτημορίων ὥρας, ἐξερεύγεται εἰς τὴν θάλασσαν κυματῶδες καὶ θερμότατον ὕδωρ, τὸ ὁποῖον καί τοι ἐκ τῆς συγκράσεως ἀποψυχόμενον ἐπιφυλάττει θερμότητα ἀναβαίνουσαν μέχρι τοῦ 37° τοῦ Γαλλικοῦ θερμομέτρου, καὶ ἀποθέτει ὑπόλευκόν τινα ὑποστάθμην. Ἐπίκειται δὲ εἰς αὐτὸ καὶ πέτρα ἀπότομος κεκαλυμμένην ἔχουσα τὴν ἐπιφάνειαν ἐκ πολλῶν συμπηγμάτων, καὶ ἐνταῦθα φαίνονται ἴχνη κτιρίου τὸ ὁποῖον ἐχρησίμευεν ἄλλοτε εἰς λουτρόν. Οἱ Μεθαναῖοι καλοῦσι τὸ ὕδωρ τοῦτο Βρώμα, διότι ἀναπέμπει ὀσμὴν ὑδρογονοθειϊκοῦ ὀξέος. Ἀλλ’ ἡ πλέον τῶν δέκα μιλίων ἀπὸ τῆς πόλεως ἢ τοῦ ἰσθμοῦ τῶν Μεθάνων ἀπόστασις δὲν μᾶς συγχωρεῖ νὰ πιστεύσωμεν ὅτι ταῦτα εἰναι τὰ ὑπὸ τοῦ Παυσανίου ἀναφερόμενα λουτρά. Πολὺ πιθανώτερον εἶναι ὅτι ἦσαν πρὸς ἀνατολὰς τῆς χερσονήσου, ἔνθα νῦν κεῖται ἡ Βρωμολίμνη, ἀπέχουσα πρὸς μὲν τὸν πεζῇ ὁδοιποροῦντα περίπου τεταρτημόριον ὥρας, πρὸς δὲ πλοῖον κωπῆρες περὶ τὰ πέντε τεταρτημόρια. Καὶ πρῶτον ἀπαντᾶται μικρὸς κόλπος σχηματιζόμενος ἔκ τινος νη-