Σελίδα:Ελεγεία και Σάτιρες.djvu/21

Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.

Μίσθια δουλειὰ, σωροὶ χαρτιῶν, ἔγνιες μικρὲς, καὶ λύπες
ἄθλιες, μὲ περιμένανε σήμερα καθὼς πάντα.
Μόνο εἶδα, φεύγοντας πρωὶ, στὴν πόρτα μου τολύπες
τὰ ρόδα, καὶ γυρίζοντας ἔκοψα μιὰ γιρλάντα.


Σύμβολα ἐμείναμε καιρῶν ποὺ ἀπάνω μας βαραίνουν,
ἄλυτοι γρίφοι ποὺ μιλοῦν μονάχα στὸν ἑαυτό τους,
τάφοι ποὺ πάντα μὲ ἀνοιχτὴ χρονολογία προσμένουν,
γράμματα ποὺ δὲν ἔφτασαν ποτὲ στὸν προορισμό τους.

18