Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
ΜΙΚΡΟΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΣΤ' ΑΣΤΕΙΑ
Φύγε τώρα, κομμωτὴ κομητῶν!
Χόρτα στὸν ἄνεμο καὶ τὰ μαλλιά σου.
Φωσφορισμοὺς θ’ ἀφίνουν τὰ βαθιά σου,
ἄδεια μάτια, φωλιὲς τῶν ἑρπετῶν.
Κρίνοι, μυοσωτίδες, ἄνθη τῶν
τάφων, θὰ γίνουνε μειδίαμά σου.
Φύγε τώρα, κομμωτὴ κομητῶν!
Δοξάρια σιωπηλὰ τὰ κόκκαλά σου.
Τὸ βαρὺ πιὰ μὴν κάνεις. Τῶν ποιητῶν
τὰ φέρετρα παιχνιδάκια, στοχάσου,
εἶναι κι ἀθύρματα νεκροθαπτῶν.
Φύγε τῶρα, κομμωτὴ κομητῶν!
Tistan Corbière
105
