Σελίδα:Ελεγεία και Σάτιρες.djvu/100

Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
TU SOUFFRES TOUS LES MAUX...

Ἡ μοῖρα σου πάντα σκληρή, μὰ ἐσὺ τὴ δυστυχία
περιφρονεῖς, ἀναγελᾶς,
μέσα στὴ θύελλα τέρπεσαι, μέσα στὴν τρικυμία
τὴ λύρα κρούεις, ἀντιπερνᾶς.

Ποιητή, οἱ ἄνθρωποι θἄλεγαν πὼς εἶναι οἱ στίχοι σου ἕνα
παιχνίδι μάταιο, παιδικό.
Μὴν τὸ πιστεύεις. Ἔχουνε ὁ Ἀπόλλωνας γιὰ σένα
κ’ οἱ Μοῦσες ἔπαθλο ἱερό.

Ἄφισε νὰ γεννιοῦνται αὐτοῦ, κοίταξε ἐκεῖ νὰ σβύνουν
οἱ ἐνάρετοι καὶ οἱ πονηροί,
ἀφοῦ ὅλα γύρω γίνονται μονάχα γιὰ νὰ δίνουν
στὰ ποιήματά σου μιὰ ἀφορμή!

Jean Moréas

97