Σελίδα:Εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού (1914).djvu/192

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
147
ΝΑΝΑΡΙΣΜΑΤΑ
153
[Τὸ νανάρισµα τοῦτο δεικνύουν ὅτι εἶναι παλαιὸν αἱ ἐν αὐτῷ ἀναμνήσεις τῆς βυζαντινῆς τέχνης· τὰ ποικίλµατα τοῦ σκεπάσµατος καὶ τὰ µαργαριτοκόσµητα κόκκινα τσαγγία κατασκευάζονται εἰς τὴν Πόλην, ἀλλ’ εἰς τὴν Πόλην τῶν Ἑλλήνων αὐτοκρατόρων καὶ ὄχι τὴν τουρκοκρατουµένην Κωνσταντινούπολιν.]

Κοιμήσου ἀστρί, κοιµήσου αὐγή, κοιµήσου νιὸ φεγγάρι,
κοιμήσου, ποῦ νὰ σὲ χαρῇ ὁ νὶὸς ποῦ θὰ σὲ πάρῃ.
Κοιμήσου ποῦ παράγγειλα ’ς τὴν Πόλη τὰ χρυσά σου,
’ς τὴ Βενετιὰ τὰ ῥοῦχα σου καὶ τὰ διαµαντικά σου.
Κοιμήσου ποῦ σοῦ ῥάβουνε τὸ πάπλωµα ’ς τὴν Πόλη,
καὶ σοῦ τὸ τελειώνουνε σαρανταδυὸ μαστόροι·
’ς τὴ µέση βάνουν τὸν ἀετό, ’ς τὴν ἄκρη τὸ παγόνι.
Νάνι τοῦ ῥήγα τὸ παιδί, τοῦ βασιλιᾶ τἀγγόνι.
Κοιμήσου καὶ παράγγειλα παπούτσια ’ς τὸν τσαγγάρη,
νὰ σοῦ τὰ κάνῃ κόκκινα μὲ τὸ µαργαριτάρι.
Κοιμήσου μέσ’ ’ς τὴν κούνια σου καὶ ’ς τὰ παχιὰ παννιά σου,
ἡ Παναγιὰ ἡ Δέσποινα νὰ εἶναι συντροφιά σου.