Σελίδα:Εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού (1914).djvu/19

14

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Βʹ

Τρία πουλιὰ ἀπ’ τὴν Πρέβεζα διαβήκανε ’ς τὴν Πάργα,
τό να κυττάει τὴν ξενιτειά, τἄλλο τὸν Ἅη Γιαννάκη,
τὸ τρίτο τὸ κατάµαυρο µοιριολογάει καὶ λέει.
Πάργα, Τουρκιὰ σὲ πλάκωσε, Τουρκιὰ σὲ τριγυρίζει.
Δὲν ἔρχεται γιὰ πόλεµο, μὲ προδοσιὰ σὲ παίρνει.
Βεζίρης δὲ σ’ ἐνίκησε μὲ τὰ πολλὰ τἀσκέρια.
Ἔφευγαν Τοῦρκοι σὰ λαγοὶ τὸ Παργινὸ τουφέκι,
κ’ οἱ Λιάπηδες δὲν ἤθελαν νά ρτουν νὰ πολεμήσουν.
Εἴχες λεβένταις σὰ θεριά, γυναῖκες ἀντρειωμέναις,
πὄτρωγαν βόλια γιὰ Ψωμί, μπαροῦτι γιὰ προσφάγι.
Τἄσπρα πουλῆσαν τὸ Χριστό, τἄσπρα πουλοῦν καὶ σένα.

Πᾶρτε, µαννάδες, τὰ παιδιά, παπᾶδες τοὺς ἁγίους.
Ἄστε, λεβένταις, τἄρματα κι’ ἀφῆστε τὸ τουφέκι,
σκάψτε πλατιά, σκάψτε βαθιά, ὅλα σας τὰ κιβούρια,
καὶ τἀντρειωμένα κόκκαλα ξεθάψτε τοῦ γονιοῦ σας.
Τούρκους δὲν ἐπροσκύνησαν, Τοῦρκοι μὴν τὰ πατήσουν.