Σελίδα:Διονύσου Διθύραμβοι.djvu/14

Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.


αὐτογνώστης!
αὐτοδήμιος!

Τί δένεσαι
μὲ τῆς σοφίας σου τὸ σκοινί;
Τί δελεαζόσουν
στὸν παράδεισο τοῦ παλαιοῦ φιδιοῦ;
Τί ἐχώνοσουν
στὸν ἑαυτό σου — στὸν ἑαυτό σου;

Τόρα ἕνας ἄρρωστος
ποὺ ἀφ τὸ φαρμάκι τοῦ φιδιοῦ εἶναι ἄρρωστος.
Τόρα ἕνας αἰχμάλωτος,
ποὺ ἐτράβηξε τὸ λότο τὸ σκληρότατο·
στὴν ἴδια σου τὴ σήραγγα
σκυφτὰ ἐργαζόμενος,
στὸν ἴδιο σου τὸν ἑαυτὸ βαθουλωμένος,
τὸν ἴδιον ἑαυτό σου σκάφτοντας,
ἀβοήθητος,
ἄκαμπτος,
ἕνας νεκρὸς—
ἀπὸ ἑκατὸ φορτία παραστιβασμένος,
ἀπὸ σένανε παραφορτωμένος,
ἕνας πανγνώστης!
ἕνας ἰδιογνώστης!…
σοφὸς Ζαρατούστρας!…

Τὸ πιὸ βαρὺ ἐζητοῦσες φόρτωμα·
ἐκεῖ εὕρισκες τὸν ἑαυτό σου—,
ἀπὸ τὸν ἑαυτό σου δὲν ἀποτινάζεσαι…

14