Τοῖς εὐσεβέσιν ἀναγνώσταις.
Ἐν τῶν μεγάλων ἔργων, ἅτινα πολεμικῶς τε καὶ θρησκευτικῶς ἐλάμπρυναν τὴν ἱστορίαν τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας κατὰ τὴν Ι΄ τῶν ἀπὸ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἑκατονταετηρίδων, ὑπῆρξε πάντως καὶ ὁ θρίαμβος, ὃν ὃ χριστιανισμὸς καὶ ὁ ἑλληνικὸς ἐν ταὐτῷ πολιτισμὸς κατήγαγον εἰς τὰς χώρας τοῦ μυριοπληθοῦς ῥωσικοῦ ἔθνους.
Καὶ ἡ μὲν ἐξ ἑλληνικῶν πηγῶν ἱστορία τοῦ περιφανοῦς τούτου γεγονότος ὑπῆρχεν ἄγνωστος καθ’ ὅλας αὐτοῦ τὰς λεπτομερείας μέχρι τῆς ΙΗ΄ ἀρχομένης ἑκατονταετηρίδος· οὐδὲν γὰρ πλέον ἐκ τῶν Βυζαντινῶν συγγραφέων ἐγινώσκετο ἢ τὰ περὶ τοῦ εἰς τὴν βασιλίδα τῶν πόλεων κατάπλου τῆς χηρευούσης ἡγεμονίδος Ὄλγας εἴτε Ἔλγας, ὡς ὀνομάζουσιν αὐτὴν οἱ εἰρημένοι συγγραφεῖς, συζύγου τοῦ τέως τῶν Ῥώσων ἡγεμονεύοντος Ἴγορος, καὶ τῆς ὑποδοχῆς καὶ δεξιώσεως αὐτῆς ἐν τῇ βασιλείῳ αὐλῇ Κωνσταντίνου Ζ΄ τοῦ Πορφυρογεννήτου. Αὕτη γάρ, ὑπὸ τῆς θείας ἐλλαμφθεῖσα χάριτος, ὑπῆρξεν ἡ προαλείπτης, οὕτως εἰπεῖν, τοῦ ῥωσικοῦ ἔθνους εἰς ἀπό-
