Σελίδα:Γεωργίου X. Ζαλοκώστα Τα άπαντα.djvu/300

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
298

Ὦ σεῖς, ποῦ χεὶρ ἀγαπητὴ ἐφύτευσεν, ὦ ἄνθη,
Καθὼς μόλις ἀνθήσασα ἡ κόρη μ’ ἐμαράνθη,
Καὶ σεῖς νὰ μαρανθῆτε.
Τὸ χῶμά σας νέφος ὑγρὸν ποτὲ νὰ μὴ δροσίσῃ,
Τὸ χῶμά σας ἀνθρώπου χεὶρ ποτὲ νὰ μὴ ποτίσῃ·
Στὸ χῶμά σας καῆτε.


ΚΑΝΔΙΑΝΩ ΡΟΜΑ.

Δεν ἔπλεξες λουλούδια
Γιὰ ζωντανὴ ὠμορφιὰ,
Οὐδ’ ἔψαλες γλυκὰ
Γάμου τραγούδια.

Ἄλλοι σπαράζουν πόθοι
Τὰ φύλλα τῆς καρδιᾶς,
Ποῦ εἰς σκέπη συμφορᾶς
Ἐσαβανώθη.

Ἡ Μοῦσά σου σκυμμένη
Εἰς πλάκα θλιβερὴ,
Κόρη μυριολογεῖ
Λαχταρισμένη.