ἐπαρχίας, εὑρεθεὶς παντοῦ καὶ εἰς πολλὰς μάχας, καὶ κατ’ ἀρχὰς μὲν εἰς τὴν σύστασιν τοῦ στρατοπέδου τῶν Βερβαίνων πολὺ συνετέλεσε, ἔπειτα δὲ καὶ κατὰ τὴν πολιορκίαν τῆς Τριπολιτσᾶς. Ἐπὶ δὲ τῆς εἰσβολῆς τοῦ Δράμαλη ἦλθεν εἰς τὸ Νταοῦλι τοῦ Ἀχλαδοκάμπου μετὰ τοῦ Ἀντώνη Κουμουστιώτη, καὶ οὕτως οἱ δύω ὁμοῦ ἔπιασαν τὸ παλαιόκαστον τοῦ Ἄργους κατὰ τὴν θέλησιν τοῦ ἀρχηγοῦ Θ. Κολοκοτρώνη, καὶ πολὺ τότε ἐχρησίμευσαν. Ὁ Μπαρμπιτσιώτης ὑπῆγε καὶ εἰς τὰ Μεγάλα Δερβένια καὶ πέραν ἀκόμη. Ἐδείχθη δὲ γενναῖος εἰς τοὺς πολέμους εἰς τοὺς ὁποίους εὑρέθη.
Οὗτος ὁ καπετάνιος κατήγετο ἀπὸ τὸ χωρίον Ἄρνα, καὶ ὑπηρέτησεν ἐπίσης στρατιωτικῶς, καὶ πάντοτε ἦτο ἑνωμένος μετὰ τοῦ Π. Ἀναγνωστοπούλου.
Οὗτος κατήγετο ἐκ τοῦ χωρίου Καστανιὰ καὶ ὑπηρέτησεν ὡσαύτως στρατιωτικῶς καὶ πολιτικῶς, τὰς δὲ ὑπηρεσίας του μαρτυρεῖ ἡ ἐπαρχία Μιστρᾶ.
Ἦτον ἀπὸ τὸ ὁμώνυμον χωρίον Κουμούστα, καὶ ἐκ τῶν διακεκριμμένων μάλιστα. Καὶ οὗτος εἶναι ἐξ ἐκείνων, τοὺς ὁποίους ὁ Κολοκοτρώνης ἔστειλε νὰ πιά-
