κατέβαλε, δὲν εἶχε μὲ τί νὰ τὸν σφάξῃ, ἀλλ’ ἐπολέμει μὲ ἕνα ἄδειο πιστόλι νὰ τὸν σκοτώσῃ κτυπῶν αὐτὸν μὲ τὸ κονδάκι του εἰς ἄλλα μέρη τοῦ σώματος, διότι δὲν ἐδύνατο νὰ τὸν κτυπήσῃ κατακέφαλα, ἐμποδιζόμενος ἀπὸ τὸν Μπέην, ὅτε ἄλλος Ἀλβανὸς ἰδὼν τοῦτο τρέχει, πιστολίζει καὶ φονεύει τὸν Μπούμπουλην ὣς ἦτον ἐπάνω εἰς τὸν Μπέην. Οὕτως ἐπολέμησαν ἀνδρείως καὶ ἐθυσιάσθησαν 28 Σπετσιῶται μὲ τὸν Γιάννην Μπούμπουλην καὶ ἄλλοι ὅσοι ἐστάθησαν. Αἱ δὲ σωθεῖσαι οἰκογένειαι τῶν Ἀργείων μετεκομίσθησαν εἰς τὴν νῆσον τῶν Σπετσῶν ὅπου ἔτυχον τῆς μεγαλειτέρας φιλοξενείας καὶ περιποιήσεως.
 |
 |
 |
 |
|
|
|
Περὶ τῶν Ζακυνθίων, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα ἠμπόρεσα νὰ ἐνθυμηθῶ διότι οἱ περισσότεροι ἐξ αὐτῶν ἦλθον ἀπὸ τὴν Ζάκυνθον κατ’ εὐθείαν πρὸς τὸν Θ. Κολοκοτρώνην εἰς τὰ Τρίκορφα κατὰ τὴν πολιορκίαν τῆς Τριπολιτσᾶς, ἄλλοι πρῶτα καὶ ἄλλοι ὕστερα, περὶ τούτων ἤδη θὰ ὁμιλήσω. Ὅλοι ὅσοι ἦλθον ὑπηρέτησαν κοντὰ εἰς τὸν Κολοκοτρώνην, εἰς τὰ παιδιά του καὶ εἰς τὸν Ἀποστόλην Κολοκοτρώνην. Ἀνώτεροι δὲ τούτων ἦσαν οἱ Ἰωάννης Πέτας καὶ Δημήτριος Γουζέλης.
Οὗτος ἐλθὼν εἰς τὴν Πελοπόννησον μὲ τὸν Γιαν-
