δους. Ἐπίσης καὶ ὁ υἱός του Γιαννάκος ἔλαβεν ἐνεργητικὸν μέρος εἰς τοὺς πολέμους ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους, εὑρεθεὶς εἰς διαφόρους μάχας εἰς Καρύταινα, Λάλα, Τρίπολιν, κατὰ τὰ Δραμαλικὰ, καὶ κατὰ τοῦ Ἰμβραήμ.
Ἦτον ἕνας ἐκ τῶν προκρίτων τῆς ἐπαρχίας καὶ ὁ λογιώτερος. Ἔγεινεν ἔφορος εἰς τὴν πρώτην καὶ τὴν δευτέραν περίοδον, καὶ πληρεξούσιος τῆς πρώτης ἐν Ἐπιδαύρῳ Συνελεύσεως· ἐστάλη καὶ εἰς τὸ Ναύπλιον μετὰ τῶν λοιπῶν διορισθέντων διὰ νὰ παραλάβῃ τὸ Ναύπλιον αὐτὸ διότι ἡ τότε Κυβέρνησις ἦλθεν εἰς συνθήκην μὲ τὴν φρουρὰν τοῦ Ναυπλίου διὰ νὰ παραδοθῇ αὕτη, καὶ ἔδωκαν καὶ ἐπῆραν ὁμήρους· ἔδωκαν τὸ ἐπιθαλάσσιον φρούριον (Μποῦρτσι) εἰς χεῖρας τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, ἡ ὁποία ἔστειλε τὴν εἰρημένην ἐπιτροπὴν ἀπὸ τὰ διάφορα σώματα διὰ νὰ παραλάβουν τὰ ὅπλα καὶ τὰ πράγματα τῶν Τούρκων, τῆς ὁποίας μέλος, ὡς εἴπομεν, ὑπῆρξε καὶ ὁ Π. Τσανέτος. Ἐπειδὴ ὅμως τότε ἦλθεν ὁ Δράμαλης, ἡ γενομένη συνθήκη τῆς παραδόσεως ἐματαιώθη, καὶ ὁ Τσανέτος ἔμεινε κλεισμένος εἰς τὸ Ναύπλιον, μέχρι τῆς μετὰ ταῦτα παραδόσεώς του, ὅτε ἐβγῆκεν ἐκεῖθεν ἀσθενής, ὑπῆγεν εἰς τὴν Τριπολιτσᾶν καὶ ἐκεῖ ἀπέθανεν. Ὁ δὲ υἱὸς αὐτοῦ Τσανέτος ἀπ’ ἀρχῆς τῆς ἐπαναστάσεως ἐπῆρε τὰ ὅπλα καὶ ἐπολέμησεν εἰς διαφόρους μάχας, εἰς Καρύταιναν, Λάλα, Τρίπολιν καὶ ἀλλοῦ μέχρι τέλους τοῦ πολέμου.
